'Mama, ik wil graag op mijn nieuwe fiets naar school'
Fietsen 3.0
Zo begon m'n zoon, Mees, vanmorgen aan de ontbijttafel. Kijkend op m'n horloge denk ik dan moeten we nu zo wel vertrekken, en pfff heb ik daar wel puf in? M'n zoon keek met blije ogen, denkend aan zijn mooi stoere en grote fiets.
Fleur, Mees en Tess kregen toen ze 3 jaar en 2 maand oud waren hun eerste fiets. Een 14 inch, met zijwieltjes. Ze hadden vanaf hun 2e verjaardag een loopfiets, dus leek ons een 14 inch fiets een betere investering dan een 12 inch. Beide dames hebben 1 maand lang houten klosjes op de trappers gehad, zodat ze bij de trappers konden. Een essentieel punt om te leren fietsen. Op de loopfietsen raceten ze alle 3 door de straat, tijdens een rondje door het park moest ik bijvoorbeeld al rennen om ze nog bij te kunnen houden. De 14 inch fietsen vonden ze daar en tegen nog erg spannend en onwennig. Naar mate de maanden verstreken kregen ze het fietsen op de 14 inch fiets, met zijwieltjes maar zonder houtklosjes, onder de knie.
In de zomer van 2019 kwam Mees van school 'Mama, ik kan zonder de kleine wieltjes fietsen'. Ik licht verbaasd, want tja ik geef toe ik heb niet met ze geoefend, en zei: 'oh jah, oke laat maar zien'. Hij op de fiets van zijn zus (die had ik al wel een keer ontdaan van de zijwieltjes, om ooit met de kids te gaan oefenen) en warempel, Mees fietst zo, zonder enige hulp of ondersteuning, weg op de fiets van Fleur. Fleur, die ondertussen ook op straat was komen staan slaat de armen over elkaar en zegt: 'poe nou mama dat kan ik ook heus wel'. En na het rondje van Mees, pakt zij de fiets en fietst ook zo weg. Ik durfde bijna niet om te kijken naar Tess, maar voelde al dat ze naar me keek 'en ik kan dat ook hoor', zegt de 4,5 jarige. Nou, daar heeft deze moeder zich makkelijk van af gemaakt. Fleur, Mees en Tess hadden zichzelf leren fietsen zonder zijwieltjes op het schoolplein op de fiets van een klasgenoot.
Sindsdien fietsten ze alle 3 uren lang door de straat, wat een feest! Toen kwam de vraag 'mama we willen een keer naar school op de fiets'. Tja die vraag had ik kunnen verwachten. Ik heb dit nog even uit kunnen stellen door te zeggen dat ze dan goed moesten kunnen remmen, sturen, rechts op de weg fietsen enz. Van ons huis naar school is een kleine 2,5 km waarbij we door onze woonwijk moeten, gevolgd door een rotonde bij een drukke doorgaande weg, en vervolgens de wijk waar de school staat. In die wijk is het 's ochtends een drukte qua auto's en fietsen.
Tijdens de eerste lockdown (maart 2020) kwam de vraag nogmaals. Een collega zei me toen: 'Daan, dit is je kans om het in alle rust te oefenen, het is door de lockdown een stuk rustiger in het verkeer'. Half maart ben ik op een zondag met alle 3 apart een keer naar school gefietst. En een dag later waagde ik me er op en ging ik met alle 3 fietsend naar school.
Sinds ik een drieling heb trek ik al veel bekijks en krijg ik veel reacties. Ook tijdens die eerste rit trok ik veel bekijks. 3 kinderen op hun eigen fiets achter elkaar en mams er naast op de fiets. Auto's remden, deden raampjes open en riepen naar ons 'wauw wat een prachtig gezicht' en 'wow jij durft'. Ik had het zweet op m'n rug staan en pfff wat was ik blij dat de eerste rit goed gegaan was. Sindsdien geregeld gefietst naar school.
Maar na een tijdje ging het fietsen naar school stop, gemak van mij, want tja ik moest ook naar m'n werk (met de auto). Eerst met de fiets naar school, dan met de fiets naar huis, auto pakken en dan rond 13 uur met de auto weer naar huis, om de fiets te pakken en naar school te fietsen. Te veel gedoe. En daarbij geef ik toe, ik ben best lui aangelegd, voor elk wissewasje pak ik al de auto.
Met de 6e verjaardag hebben ze alle 3 een grotere fiets gekregen, 20 inch. Mees kon hier gelijk goed op fietsen, snapt hoe het opstappen en wegfietsen gaat en ook hoe het remmen en afstappen gaat. De meiden vinden dit nog lastig, voor hen houden we de 14 inch fiets nog aan. Deze gaan pas weg zodra ze goed op de 20 inch fiets kunnen.
Dus tja toen m'n zoon vanmorgen zei: 'Mama, ik wil graag op mijn nieuwe fiets naar school.' Dacht ik even aan al het bovenstaande, zette de knop om en zei: 'ja, gaan we doen!'
Vanavond bracht ik mijn zoon naar bed en hij vertelde hoe blij hij was dat hij zijn fiets kon laten zien op school. Daarop antwoordde ik: 'Mees, we gaan morgen weer op de fiets naar school!' Met een lach op zijn gezicht kreeg ik een kus, zei me welterusten en draaide zich tevreden op zijn zij en deed zijn ogen dicht.
Deze mama gaat vanaf heden actiever worden door minimaal 3x per week de kids met de fiets naar school te brengen en halen!
Ik ben te volgen op IG daniellemomoftriplets
M'n man heeft een stukje gefilmd van het eerste fietsritje naar school
Omabenik
Geweldig.