8 jaar geleden
Mama gaat werk werken..
De laatste dag van mijn zwangerschapsverlof is vandaag aangebroken. Ergens heb ik veel zin om weer aan de slag te gaan, maar toch..
4 maanden geleden ging ik vervroegd met verlof. Daar baalde ik best wel van, want ik vond het echt heerlijk om bezig te zijn. Wat zag ik op tegen thuis zitten, maar wat was het een fijn idee dat onze kleine bink snel bij ons zou zijn!
Nu is vandaag mijn laatste vrije dag. En hoe tegenstrijdig met 4 maanden terug: ik zie er best wel tegenop om te gaan werken. Gelukkig is mijn vriend thuis en hoef ik mijn kleine liefde niet naar opvang te brengen, want daar had ik denk ik nog meer moeite mee gehad.
Het liefst wil ik geen minuut missen van zijn ontwikkeling! Hij heeft al zoveel geleerd de afgelopen weken en de tijd vliegt voorbij. Maar nu kan ik niet meer de hele middag lekker kroelen, samen even een powernap op de bank doen of spelen.
Hoe overleef ik mijn eerste werkdagen zonder huilbuien? Die komen nu al bij het idee dat ik moet werken. Of zijn dat toch nog hormonen? Wat ga ik mijn kleine liefde toch missen! En wat zal ik papa de hele dag stalken of alles wel goed gaat haha!
10 weken heb ik fulltime kunnen genieten van mijn wondertje. Maar hoe ga je ermee om als dat ineens over is?
Hoe hebben jullie je eerste werkdag(en) ervaren? En hoe laat je het los dat het leven ineens verder gaat?
Anoniem
Oh ik ken het gevoel! Ik had het me van te voren niet voor kunnen stellen en was voor de geboorte vrij nuchter en gaf aan dat ik daar allemaal niet zo flauw in zou zijn. Maar nu die kleine er eenmaal is heb ik mijn mening snel bijgesteld. Pf wat doet het zeer om je lieve kleine wondertje ineens uit handen te geven. Ik heb er erg veel moeite mee gehad, na een aantal maanden besloten nog minder te werken dan ik al deed. Mijn bazen zijn daar gelukkig erg flexibel in en zagen wel aan mij dat ik het er erg moeilijk mee had. Nu naar een tijdje gaat het super.
Anoniem
Na een lange ziekbed ben ik halve dagen gaan werken. Maar mijn dochtertje ging met mij mee naar werk. ik werk in de kinderopvang. Dus ik ging vaak even kijken en knuffelen. Nu is het wat lastiger want ze is nu 1.5 jaar en gaat soms huilen als ze mij voorbij ziet lopen. En 1 dag gaat ze naar oma en krijg ik filmpjes en foto's. Heel veel succes het komt allemaal goed en je hebt idd wat leuks aan het eind van de dag!
Anoniem
Ik vond het ook heel moeilijk. Dat verbaasde mij, aangezien ik zelf met jonge kinderen (0-4jaar) werk weet ik hoe het gaat. Een eigen kind is totaal iets anders. Geluk bij een ongeluk kon ik door complicaties na de bevalling beginnen met een paar uur p.d. En 2 dgn per week ipv 3 dgn. Daardoor kon ik rustig wennen en was ik niet te lang zonder mijn baby. Veel succes straks!
Anoniem
Och ik had het idee dat ik bruut van mijn roze wolk geschopt werd toen ik mijn rooster een week ervoor kreeg :( de eerste dagen erg veel aan thuis moeten denken, maar uiteindelijk was het ook wel fijn om weer aan het werk te zijn en collega's te spreken. Nu ja ze ruim 15 maanden, ik vind werken leuk, maar moet eerlijk bekennen dat ik het minder leuk vind als toen ik nog geen mama was. Vind het altijd fijn om weer thuis te zijn!