Maar je gaat toch wel borstvoeding geven??!

Maar je gaat toch wel gewoon borstvoeding geven?! Een vraag die mij vaak gesteld word door de mensen om mij heen. "Nee, ik moet er niet aan denken!" Zeg ik vaak overtuigd. Ik heb hier bij mijn zoontje zo'n nare ervaring aan over gehouden dat ik het nu niet eens de kans wil geven. En mocht ik het wel willen, dan zie ik dat op dat moment wel. Maar voor nu is het een dikke NEE!

En jahoor daar komt het leukste gedeelte van het gesprek alweer aanzetten, alle voordelen van borstvoeding. Ik weet zelf ook wel dat het goedkoper is, en ja er zitten veel meer voordelen aan. Maar het blijft belangrijk dat ik zelf goed in mijn vel zit, en ik zelf de keuze heb in wat ik graag wil. Want een moeder die haar kind met tegenzin aanlegt, of huilend maar weer de kolf uit de kast pakt is ook niet veel goeds.

Het moment dat ik tegen een borstvoedings-moeder vertel dat ik flesvoeding wil gaan geven is er altijd weer dat overhaal momentje. Maar je weet toch..... En vind je het niet mooi dat..... Het is zeker de eerste weken belangrijk want.... Soms voel ik me zelfs even schuldig, dat ik mijn kind niet "alles" kan/wil geven. Want ja, ook ik ben van mening dat een kindje het beste borstvoeding kan krijgen. Alleen ik zelf kan het mentaal niet nog een keer aan om die rollercoaster in te stappen. Mijn lichaam vind alles rondom zwangerschap en voeden niet leuk! Ik kom mega veel aan, en hou alles vast wat maar een beetje voedingsstof bevat. Wat dus eindigt in een oververmoeide, onzekere en gestresste moeder.

Toen mijn zoontje geboren is, ben ik vol goede moed aan het borstvoedings avontuur begonnen. En dit heb ik 4 maanden volgehouden, maar wel met een kolf want live voeden ging nou eenmaal niet! Dit heeft letterlijk het leven uit mij gezogen, en eigenlijk wil ik niet iedereen blijven uitleggen waarom ik dit niet meer wil. Maar het word op de een of andere manier toch van je verwacht. Ik moest en zou die borstvoeding geven, want zij en zij kunnen het toch ook?! Ook is mij de hele zwangerschap verteld dat ik zou afvallen van borstvoeding geven. Werkte bij mij dus averechts, ik hield vocht vast had stress en moest daardoor aan de medicijnen omdat mijn melkproductie elke dag daalde. Mezelf pushende tot het randje, heb ik na 4 maanden afscheid genomen van het avontuur. De 8 liter die nog in de vriezer lag heb ik gedoneert aangezien Don flesvoeding verkoos boven mijn melk. En wat ben ik me daarna beter gaan voelen!

Dit keer heb ik er dus voor gekozen zelf geen borstvoeding te gaan geven. Omdat ik het belangrijk vind dat onze dochter ook een kans krijgt met borstvoeding, heb ik overlegd met mijn lactatiekundige over donormelk. Een vriendin van mij heeft nog melk in de vriezer liggen, en ik ga dit met veel plezier aan onze dochter aanbieden. Toch mooi dat ik kan geven wat ik wil, en dat niemand mij hier in tegen houd!

Ik hoop dat borstvoedings-mama's snappen dat fles-mama's soms niet anders kunnen. En dat het pijnlijk kan zijn om iemand proberen over te halen, in plaats van iemand proberen over te halen zou je misschien beter kunnen vragen wat de reden is waarom ze deze keuze maken. En steun iemand vooral in zijn/haar keuzes!

Praat je graag mee? Via mijn Instagram @aimeenoahh kun je er lekker over meebabbelen, en post ik geregeld meer zoals dit.