7 jaar geleden
Maandagochtend, wat een hel...
Allereerst dek ik me alvast in, ik hou zielsveel van mijn piraten, en ben ik dankbaar dat ze in mijn leven zijn.
Dat gezegd te hebben, 'is het nou strafbaar om je kinderen op marktplaats te zetten?'
Wat kunnen ze soms toch enorme etters zijn, vandaag was zo'n dag. Die piraten van mij begonnen de ochtend met een driftbui, alle twee wel te verstaan. Omdat de decibellen me nog niet genoeg om de oren vlogen besloot ook onze kleinste aanwinst het op een krijsen te zetten, ik zou hem vergeten zeg, poeh.
Het aankleden verliep hierdoor erg moeizaam, best lastig als ze maar blijven trappen en draaien. En elke andere dag had ik ze laten liggen tot ze weer rustig waren, maar vandaag had ik haast..... natuurlijk.....
Gauw mijn tanden poetsen en mijn haren in een staart, make-up moest ergens later ( in de auto ofzo) maar gebeuren. Blijkbaar was ik niet snel genoeg ofzo, want baby piraat begon weer te krijsen. De twee oudsten wilden zelf van de trap, en natuurlijk moest dat tegelijk, dus degene die moest wachten..... nou je raadt het al.
Ik bedenk me nog wel eens dat ik oordoppen nodig heb, waarom ik die nog steeds niet heb gekocht??
Brood willen ze niet, althans niet om te eten, mee gooien is wel leuk... ach ze gaan vast niet dood als ze ontbijt een keer overslaan. Dus trek ik onder luid protest hun bord weg, helaas geen pindakaas.
Ergens tussen dit tafereel en eindelijk de drie boys in de auto gezet te hebben, zit nog een keer ondergespuugd worden en het sneuvelen van een speelgoed auto, blijkbaar slechte kwaliteit, dat stomme ding kon mijn gewicht niet hebben. Peuters weer boos.... zucht....
Terwijl ik de tas in de auto gooi komt mijn buurvrouw nog even kijken. Ze vraagt of alles goed gaat, het was nogal rumoerig vanochtend.... nou dat is nogal zacht uitgedrukt.
In de auto is alles stil, één van de peuters is alweer aan het weg dommelen, snipverkouden dus slechte nacht gehad. Even denk ik zal ik gewoon blijven rijden, genieten van de rust?
Aangekomen bij mijn ouders slaan de peuter piraten om als een blad aan de boom. Lachend rennen ze op opa en oma af, en ook de uk kijkt heel rustig voor zich uit.
"Ik dacht dat we dinsdag moesten oppassen" zegt mijn moeder...
Ineens weer gehuil, nu van mezelf... Ik dacht werkelijk dat het dinsdag was... :(
Margrietje1983
Ja hier gaan ze gelukkig ook 2 ochtenden naar kdv, de jongste gaat dan één keer per week naar opa en oma, en blijft tot zijn vader hem eind van de middag ophaalt. Dan ben ik ook echt even opgelucht soms haha ....
MirEsch
Ik heb een (hoogbegaafde) prinses van 7 en een NEE-Giller van bijna 2,5. Ik snap je verhaal helemaal. Mij zuigen ze voor de middag soms al helemaal leeg. Als de jongste slaapt (god-zij-dank gelukkig nog wel!)dan is het voor mama tijd om bij te komen. En ja, Ik vind het heerlijk als de oudste naar school is....EN overblijft. Bij mij is het omdat ik een ongeluk hebt gehad en heel snel overprikkeld ben....ik werk niet omdat dat niet gaat. Maar onze NEE-giller is het voor mij echt een uitdaging om daar nog iets van de maken (knipoog!). Het fijne eraan is ook dat hij het verrekt om te praten en bijna de hele dag alleen mama, papa of NEE zegt/gilt. Het is maar een fase zeggen ze dan. Ik geef een feestje aan mezelf als die fase over is en hij meer dan 3 woorden zegt. Maar buiten dat hou ik geweldig veel van mijn energieslurpertjes. Mijn man en ik brengen ze eens in de zoveel tijd naar opa en oma in het weekend, onder het mom van dat ze het zoooooo leuk vonden de vorige keer dat ze nu alweer wilden komen logeren (knipoog!). Ongestoorde papa en mama tijd. Maar ben ook daarna wel weer heeeeel blij als weer in hun eigen bedjes liggen. Mss een tip?
Anoniem
Hahaha. Vandaag hier zo'n dag met een mannetje van 2.5 & meisje van 1.5. Ze slaan elkaar de.koppen in. Drama! Fases fases fases, zeggen ze haha. Sterkte en een knuffel!
Margrietje1983
Haha dankjewel, fijn die herkenning ;)