Snap
  • Mama

Loslaten hoe doe je dat?

Als je zwanger bent weet je heel goed hoe je het allemaal wil gaan doen maar dan kijk je in die ogen.....

Ok ik vind het lastig om los te laten niet alleen nu maar voordat ik moeder werd ook al. Maar nu vind ik het nog moeilijker want ik moet die kleine man opvoeden tot een zelfstandige vent. 

Nou werk ik in de kinderopvang en weet ik best wel het een en ander van opvoeden als ik dat van mezelf mag zeggen. Ik zie ouders die het lastig vinden om hun kleine los te laten en op te laten groeien. Want zeg nou zelf zo'n kleintje is toch heerlijk. 

Toen ik zwanger was had ik duidelijke ideeën over wat ik wilde bijvoorbeeld niet bij mij op de slaapkamer slapen gewoon in zijn eigen kamer in zijn eigen bed. Aan het eind van mijn zwangerschap was ik hierover aan het nadenken en aangezien ik borstvoeding wilde gaan geven was het toch wel handig dat rooming in. Dus meneer zijn wieg staat naast mijn bed. 

Toen ik eenmaal bevallen was legde ik mijn zoontje voor de eerste nacht in zijn wieg en wat gebeurde er, hij brulde de hele boel bij elkaar. Dus toen toch maar bij mij in bed. Want het is toch ook wel wat voor zo'n kleintje eerst altijd bij iemand moet je ineens in zo'n "groot" bed liggen. Na de kraamweek ging Jack toch in zijn eigen bed slapen en dat doet hij fantastisch. Maar ja ik vind het lastig en ongezellig en toch doorzetten. Heel soms slaapt hij nog bij mij zoals vorige week toen hij voor het eerst prikjes gehad had. 

En nu de volgende stap hij moet naar zijn eigen kamer pfff. Let wel hij slaapt door van elf tot zeven dus dat is het probleem niet. Ik wil niet... Ik weet dat het beter is en dat het zo "hoort" dus geef ik mezelf tot eind deze maand en dan gaat hij verhuizen. 

Het stomme is dat ik met andere dingen geen problemen heb met loslaten zoals gisteren tijdens onze eerste zwemles. Hij moest onder water. Ooh geen probleem. Iemand anders op hem laten passen. Geen probleem. Waarom heb ik hier dan zo'n moeite mee? Hoe gaan jullie hier mee om? En heeft er nog iemand tips om het makkelijker te maken? 

Ik heb nog heel even dus nu geniet ik er nog maar extra van dat hij bij mij slaapt op de kamer maar ik weet het einde vd maand komt eraan!!

9 jaar geleden

Dank je. En inderdaad overdag op zijn eigen kamer is voor nu een goede tussen oplossing. Ga ik morgen gelijk aan beginnen:)

9 jaar geleden

Ja dat klopt. Het zit ook in mijn hoofd. Ik wil dat graag niet alleen omdat het moet maar meer ook uit het oogpunt dat als ik straks weer aan het werk moet ik goed mijn nachtrust kan gebruiken maar bedankt voor je reactie. Misschien moet ik het moeten ook wel een beetje loslaten ;) En als ik eraan toe ben het gewoon gaan doen!

9 jaar geleden

Wat slapen op de kamer betreft had ik precies de zelfde instelling. Tot de kraamhulp tegen mij zei dat je baby tot 6 weken toch niet echt beseft waar hij of zij slaapt. Ik was vooral bang voor een kind dat op latere leeftijd met geen mogelijkheid in zijn eigen bed wilt slapen. Dus toen de kraamhulp dat zei heeft mijn zoon veel in ons op de kamer en in mijn armen geslapen omdat hij erg veel last had van krampjes en op de momenten dat het wel ging toch geprobeerd hem in zijn eigen bedje te laten slapen. Nu is hij alweer 3 jaar en slaapt hij sinds hij 3 maanden was iedere avond heerlijk door in zijn eigen bed.

9 jaar geleden

Ik ben begonnen met de slaapjes overdag. Een voor een ben ik de slaapjes daar ga introduceren. Bij ons he eef t de kleine de eerste 3 maanden in een wiegje naast ins geslapen maar omdat we een slaapkamer hebben en wij nu in de woonkamer slapen was dit voor ons niet functioneel meer. Het voordeel van een kindje op je eigen kamer is dat het in jou slaap en waak ritme mee gaat. En dus niet midden in jou diepe vaste slaap begint te roepen om eten. Geniet er van zolang als het goed voelt er is nog tijd zat om te verhuizen