Life of a mom.
En wanneer het soms even niet lukt om alle ballen hoog te houden.. En dat dat ook prima is !
Bijna 8 maanden geleden werd ik Mama van het allerliefste meisje. Het meisje wat mij in die maanden een heleboel heeft geleerd. Maanden met momenten van vallen en opstaan. Tranen en onzekerheid, maar vooral liefde heel veel liefde.
De maanden voor de geboorte van ons meisje maakte ik mijzelf wijs dat ik heus niet zo’n typische moeder zou worden. Zo’n moeder met het haar in een knot en een haastig make-upje (als het meezit, vaak is het gewoon puur natuur. Komen die wallen zo lekker uit :). Zo’n moeder die haar kind echt niet voor de tv zet, zodat zij even een ontbijtje naar binnen kan werken. Zo’n moeder die haar baby midden in de nacht in bed neemt, zodat ze toch wat uurtjes slaap kan pakken. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Nou mensen, ik kan er kort over zijn. Deze missie is niet volbracht, ik mag niet langs start en ga direct naar de gevangenis. En weetje, ik vind het prima. Ik heb zoveel respect voor alle moeders. Want we hebben allemaal hetzelfde lot. Waar het op een dag allemaal perfect verloopt en je de hele dag een vrolijke baby in huis hebt die ook nog is een nacht wil doorslapen, kan het de dag erna heel anders zijn. Zo’n dag waar je het liefst aan het eind van de dag je slaapkamer deur achter je dicht trekt en in bed kruipt met een fles wijn en sushi omdat het moederschap je zwaar valt. En ook dat is oke !
Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst bij de kapper ben geweest, en al helemaal niet wanneer ik een hele nacht heb kunnen doorslapen. En ohja die cactus benen horen tegenwoordig ook helemaal bij mijn look 👍🏻🌵.Die knot op mijn hoofd, de wallen onder mijn ogen en de chronische vermoeidheid neem ik allemaal voor lief in mijn huispakkie onder het babykwijl. Want als ik dat kleine meisje in mijn armen houd is niets anders meer belangrijk.
En dat is het moederschap, zelfs als je alle ballen even niet meer hoog kan houden. Maakt de liefde die je van je kindje krijgt alles weer goed. En zo gaan we door, totdat ze 18 zijn en we nog steeds geen fatsoenlijke nachtrust krijgen omdat ze dan het stappen gaan ontdekken.....
Tot die tijd geniet ik van mijn lieve kleine meisje, en neem ik mijn verslonste, chronisch vermoeide ik voor lief!!!
Dus lieve mama’s neem lekker dat wijntje, bestel die sushi, probeer soms dat momentje voor jezelf in te lassen. Want we verdienen het 💪🏻.
Vind je het leuk om ons te volgen op instagram ?
📸: @xnikkik