Lieve onbekende mevrouw dank je!

In n drukke winkel, een leuke speelhoek. Ouders schreeuwen de naam van hun kind om ze te roepen want ze zijn klaar.

Vinz zit rustig te spelen. Ik ben klaar, zwaai uitbundig, vinz kijkt, ik gebaar kom we gaan naar Apple Jack, vinz komt er blij aangerend jaaaaa naar apple Jack!

De vrouw achter mij kijkt vol verbazing en ongeloof. Ik zie der denken, maar denk ik zeg ff niks. Onze senn begint ook papagaai te gebaren. Ik zeg ja knap en maak t gebaar. Hij maakt t gebaar bij zichzelf.

Ik hoor de vrouw achter me tegen haar man zeggen zie je dat, haar kinderen begrijpen haar gewoon.

Ik kan het niet laten om te lachen en te zeggen gelukkig wel.

Eenmaal buiten komt de vrouw naar me toe. Totaal een vreemde vrouw, ze zegt "ik heb zoveel bewondering voor je, wat enorm bijzonder dat jouw kinderen je begrijpen. En wat zijn het lieve jongens!"

In de auto terug naar huis, besef ik me, verrek ja ik mag trots op mezelf zijn! Wij mogen trots zijn op ons zelf. Ik kan het voelen, ik voel me trots! En voel me nog trots!

Het is soms niet makkelijk (iedereen met kinderen loopt daar wel eens tegenaan) maar als dan zo'n onbekende vrouw zoiets tegen me zegt met haar uitstraling erbij de blik in haar ogen, gewoon haar totale zijn. Dan vliegt mijn onzekerheid weg!

Bedankt lieve onbekende vrouw voor je lieve woorden op t juist moment!