Lieve oma

Lieve Oma,

Ik sta hier vandaag op een plek waar ik dacht voorlopig nog niet te staan, want wij hadden toch afgesproken dat je 100 zou worden? Maar blijkbaar ben je ergers anders nodig en moest je gaan..

ik moet nadenken of ik wat wil zeggen op jouw uitvaart. Ik weet het tot op dit moment nog steeds niet zeker, maar niks zeggen lijkt me geen optie. Dus hier sta ik, voor een ode aan mijn heldin. Want dat ben jij.

Lieve oma,

Voor mijn verhaal moest ik wel even googlen wat gebruikelijk is, wat zeg je op een crematie, type ik in en de uitkomst was; "gecondoleerd met uw verlies of sterkte de komende tijd.. En dat is ook zo. Ik ben niet de enige die zonder jou verder moet gaan, alle mensen hier voor me gaan jou missen. Dus aan jullie lieve mensen en natuurlijk Opa, mama, bob en karin in het bijzonder, gecondoleerd met jullie verlies, en sterkte de komende tijd.

Lieve Oma,

Dan ga ik nu graag terug in de tijd. 35 jaar geleden. Ik heb er geen echte herinnering aan, maar wel een foto, een foto van jou en mij, en jij staat daar zo trots en vol met liefde op te glimlachen..diezelfde blik heb je me alle jaren daarna nog heel vaak gegeven. Jij gaf mij gewoon altijd het gevoel dat je trots was op mij, terwijl daar heus niet altijd aanleiding voor was.. zo bijzonder was jij, jij kon dus altijd een ander een goed gevoel geven over zichzelf door gewoon simpelweg te lachen. Je nam het ook altijd voor me op, zo vertelde mijn ouders graag dat ik altijd oh zo ondeugend was, maar jij kon dit als de beste wegwuiven, want mijn moeder was sowieso erger toen zij klein was. En dan moesten we samen heel hard lachen. Je was altijd wel in voor gekkigheid. Een likje slagroom als 3 maanden oude baby of je hand in een kip steken en doen of hij nog kon lopen, dit deed jij..

de fitste oma die ik ooit heb ontmoet was jij ook, Jij hing samen met mij aan de rekstok boven op de speelzolder of ging een rondje hardlopen alsof het niks was.

1 keer mocht ik met je mee naar je gymklas waar je elke week heen ging, in een gymzaal van een school gingen we allemaal oefeningen doen, grote lol hadden we, en op de terug weg naar huis mocht ik bij je achterop de fiets met mijn voeten in je fietstassen, zo deden we dat.

Lieve oma,

de herinneringen blijven komen nu ik aan het schrijven ben, ik bevind me ineens in jullie oude kledingkast in de abrikozenstraat. ik denk zelfgemaakt door opa, met een hele hoge instap want ik moest er echt overheen klimmen. We speelde verstoppertje terwijl jullie grote mensen in de keuken zitten te tafelen. Maar ik raak afgeleid door de schoenen die ik vind ( een paar zwarte hakken met gespoten glitters erop) en het ruikt er zo lekker. toch ga ik eruit want deze schoenen hebben wat sieraden nodig, dus loop ik naar je houten ladekast en grabbel tussen de ketting verzameling die je had en zoek wat moois uit. Ik zie ook je broches liggen maar daar mocht ik niet aankomen..

Het grappige is dat jouw kleding mij nu nog steeds inspireert en draag ik ze regelmatig met trots en liefde.

Maar natuurlijk ook onze tripjes met de caravan en de fiets komen langs. Weet je ook die keer nog dat die fiets los was gegaan van het rek? en zo achter ons aan bungelde?! nou daar hebben we toch nog vaak om gegierd en wat een mazzel dat het wel goed is afgelopen..

Lieve oma,

Jouw liefde ging wel nog een stapje verder toen ik even verdwaald was en ik bij jullie in huis mocht komen slapen voor een tijdje, en niet zomaar, maar je opende hotel oma. En nog steeds gaf je me het gevoel dat ik niks verkeerd had gedaan want daar was ie weer, mijn moeder had het heus zelf ook bont gemaakt vroeger. Alles zou goed komen en je maakte wat te eten klaar. Dank je wel daarvoor.

Lieve Oma,

Ik denk dat we langzaam toekomen aan het lastige stuk van dit verhaal. Want de laatste jaren zag ik dat je het moeilijk had. We hadden minder diepgaande gesprekken, Maar wel nieuwe rituelen. Zo lazen we de krantenkoppen keer op keer en was jij altijd met je gieter in de weer. Je zwaaide altijd vanaf het balkon als ik wegging en de de laatste avond voor je naar dekkersduin verhuisde hebben we extra lang gezwaaid, ik wilde de hoek gewoon nog even niet omgaan, ons afscheid begon hier al een beetje. Maar op je nieuwe plek hebben we nog wel nieuwe herinneringen mogen maken. en nog lol gehad.

En dan die lach van jou, die is tot mijn allerlaatste bezoek aan jou gebleven.

Lieve Oma,

Het is tijd voor het afscheid. Jij gaat naar de hemel, dat is zeker. Al jouw goedheid zullen ze daar met liefde ontvangen. En als mijn tijd is gekomen, mag ik dan bij jou?

Dag Lieve oma.