Liek. De tijd na de kraamweek
In deze blog probeer ik te vertellen hoe het in de tijd na de kraamweek ging.
Mijn meisje was een zeer tevreden baby. En ik werd steeds handiger in de verzorging. Zo hield ze al met 6 weken haar beentjes zelf omhoog wanneer ik haar verschoonde. Alles deed ik zelf. Ook de nachtvoedingen. Ook het traplopen durfde ik al snel zelf.
Het enige waar marco mee hielp is het badje. Hij ging in bad. Ik kleedde mijn dochter uit en bracht haar naar hem. En als ze klaar was pakte ik haar weer over van hem.
Ik weet niet alles meer want ik moet bijna 7 jaar terug in mijn geheugen graven.
Ik weet wel dat mn meisje altijd bij mij was. En als hij thuis was en ik moest even weg dan nam ik haar vrijwel altijd mee. Want tja gamen is heeeel belangrijk.
Het heeft er wel voor gezorgd dat ik een zeer hechte band met mijn meisje opgebouwd heb.
En dan komt de tijd aan dat meneer weer eens wat vaker weg is. Dat gebeurd heel geleidelijk.. En ik vind t dan niet erg meer. Ik heb bij me wat ik nodig heb en dat is mn dochter. En ik ben het strijden voor mijn relatie beu. Ik weet niet meer waar ik t voor moet doen. Het heeft geen nut meer. Ik wil zo niet verder. Maar om dan dát ook uit te spreken... dat is heeel erg moeilijk vind ik. Dan is t definitief.
Ik ben steeds vaker alleen met mijn dochter. En hij komt thuis om te eten en dan is hij weer weg. Klussen... zegt hij...
Op een dag zegt hij dat hij de volgende dag al vroeg uit bed moet. Hij moet naar een cursus. Dat gebeurde vaker. Dus niet vreemd maar toch had ik een onderbuik gevoel... als we op bed liggen begint mn meisje te huilen. Ik pak haar uit haar bed en leg haar lekker bij mij. Ze blijft huiliger. Hij wordt boos en zegt dat hij er vroeg uit moet en dat ze hem wakker houdt. Dat ik haar maar terug moet leggen op dr eigen bed. Ik sta op en pak dr op en loop richting de deur. En daar kibbelen wij nog. En ik weet niet meer precies wat ik gezegd heb maar ik zei iets over zijn vreemdgaan. En dan gooit hij de afstandsbediening van de tv richting ons. Mist gelukkig... ik breng mijn meisje naar haar bed en scheld hem de huid vol.
'S morgens is hij op tijd weg en ik weet t zeker. Hij is niet naar cursus. Aan het eind van de ochtend pak ik de buggy zet mn dochter erin en ga lopen. En ja hoor op een gegeven moment zie ik zn auto. Bij de tatoeeerder. Ik wist t.. hij liegt weer.
En alles wat mn meisje in die tijd over haar vader zegt is; papa weg, papa werken...
B23
Pff, wat een ***vent. Het lijkt mij zo verschrikkelijk als je vriend geen band opbouwt met jullie kindje. Arm meisje. Gelukkig lukt het jou grotendeels allemaal zelf!
Liek. My story to tell
Thanx!!
Damaya
Wat een eikel met zijn gelieg en knap hoe jij je staande weet te houden. Liefs D xxx