Lief klein mooi mannetje

Soms, als ik niet kan slapen dan zit ik naast je bed. Ik luister naar je adem en het stelt me iedere keer gerust. Zo onbezorgd, zo vrij.

Soms als alle grote mensen wereld problemen me net even te veel worden, dan zit ik naast je bed. Ik kijk naar je gezicht. Zo fijn, zo zacht en zo lief.

Soms als ik je gewoon even wil vast houden, dan zit ik naast je bed. Ik hou je kleine handje vast en mijn hart vult zich met warmte.

Soms, of misschien eigenlijk heel vaak voel ik me schuldig als ik je moet missen, als ik je net te lang niet zie.

Soms, en misschien best wel vaak, maakt het me verdrietig dat je op dat moment niet bij mij bent.

Maar als ik hier zo zit en ik luister naar jou ademhaling, ik kijk naar jou gezichtje en ik voel je warme handje in de mijne, dan voel ik een ultiem gevoel van liefde. En het liefst zou ik naast jou in bed kruipen. En je ieder moment van de dag bij me dragen. Maar dat kan niet.

Ik wil je wel ieder moment van de dag koesteren.

Ik wil je ieder moment dat je bij mij bent knuffelen.

Ik wil iedere stap die je maakt jou hand vast houden.

Dus lief klein onbezorgd mooi mannetje van mij. Weet dat ik iedere stap die ik maak jou in mijn hart bij me draag en ongelofelijk veel van jou hou.