Leven met parkinson

Nadat we van onze eerste zoon lastig zwanger konden worden (7jaar ziekenhuis in en uit) zijn we nu 3 kinderen rijker. Toen onze dochter geboren is hadden we allebei het gevoel, ja nu is ons gezin compleet. In 3 jaar tijd 3 kinderen krijgen is best een heftige ervaring. Maar ik genoot er elke dag met volle teugen van. 

Mijn man begon af en toe wat te trillen. En hij voelde zich wat sloom. Met 3 kleine kinderen kan het makkelijk oververmoeidheid zijn. Maar na een paar maanden toch maar naar een arts. Vanuit de huisarts werd hij doorgestuurd naar de neuroloog. Het was vast niets maar even een check voor de zekerheid. Na een aantal testen en een scan kwam daar de diagnose. Mijn man was toen 33 jaar. Het is parkinson. Op dat moment gaat er van alles door je hoofd. Hoe gaat dat straks met onze kinderen. Wat doet het met het gezin. Wat doet het met hem. Wat kan hij nog wel in de toekomst en wat juist niet meer. 

We zijn nu 2,5 jaar verder Na de diagnose. Mijn man sport ve om dopamine aan te blijven maken. Dat maakt dat ik vaak in de avond alleen ben. Maar hij probeert wel altijd tijd vrij te maken voor de kinderen. Alles wat hij nog kan daar geniet hij met volle teugen van. 

Wat de toekomst ons brengt weten we natuurlijk niet.  Dat is maar goed ook. Nu genieten we van elk moment en van elke dag. De kleine dingen maken nu het leven speciaal.