4 jaar geleden
Let's talk about mommy deel 2
van speculaties naar alsnog een fulltime week
´Ik ben tijdelijk gestopt met werken´.Een afscheidsborrel zat er niet in, want de extra maatregelen stonden voor de deur. Ik heb de eerste 3 weken in een soort vakantiemodus geleefd, een heerlijk gevoel, zou je denken. Er werd gecomplimenteerd, maar ook gepraat, gespeculeerd en weinig direct gevraagd. Dat ik was gestopt met werken, hoe kon ik in deze tijd. En dat het financieel allemaal kan. Wat spannend zeg, zo´n uitdaging. Of juist, joh wat heerlijk lekker even niks. Er wordt vaak voor mij gedacht, voor mij ingevuld en vooral : gedacht in geld. Who cares hoe dit geregeld is, waarom zou jij je druk maken om mijn (financiële) plaatje? En dit allemaal zonder direct te vragen, hoe het met mij is of waarom ik deze keuze had gemaakt. Daar kunnen ze meestal geen antwoord op geven. Deels mijn eigen schuld, ik hou van grote maskers opzetten. Maar dan nog, vragen staat vrij. Het allerfijnste tot nu toe is samen zijn met Liam. Van 2 tot 3 dagen naar 5(!!) dagen samen, ik ervaar het als luxe. Als een groot kado. Ik ben fit op mijn mamadagen. Gewoon fit. Gewoon zin om dingen te ondernemen, zin om er de hele dag voor hem te zijn, zin om discussies aan te gaan (ha-ha). Ik heb er bijna plezier in als hij een week lang om 5:30 bedenkt wakker te zijn. Dat laatste is ofcourse een grapje. Ik ervaar geen druk. Geen druk om mijn telefoon en mail in de gaten te houden, geen druk om toch even een afspraak in te plannen, geen druk om bereikbaar te zijn. gewoon niet. Man, o man, wat was ik hier aan toe. En nog voelt het soms als ´schade inhalen´. Gek is dat, hoelang blijft dit? Ik kan me niet voor eeuwig schuldig voelen naar Liam over een tijd die ik niet over kan doen.
Los van de tijd met Liam stond een stukje me-time ook op het menu. Je moet je voorstellen dat ik 4 of 5 dagen in de week werkte, in de vrije dagen daarna stopte ik mijn overige stukje energie voor de mini en op woensdag begon mijn werkweek weer. Verre van opgeladen. En laat ik hubby niet vergeten, want die zag ik soms gewoon niet. Ja, s´ochtends bij het ontbijt en s´avonds bij het eten. Als we al samen aten. En ik kan je verklappen, dat is niet heel lekker voor je relatie. Twee dagen in de week gaat Liam naar de KDV, zoals altijd. Dit houden we lekker aan. En dit zijn voorlopig mijn dagen, Sharon dagen. Een dag om Henny Huisvrouw te spelen, lees : van zolder tot aan beneden poetsen/strijken/wassen/vouwen/stofzuigen/dweilen/opruimen tot aan het buiten donker wordt. De andere dag lunch ik sowieso met hubby, lang leve thuiswerken, en hebben we toch even weer die qualitytime. Maar nog fijner alles wat ik leuk vind doen. Schrijven, Instagram, sieraden maken, daten met vriendinnen, uitgebreider koken en end of the day : Liam ophalen van schooltje. Dit heb ik nooit kunnen doen vanwege mijn werktijden, wederom een kadootje in de pocket.
Je leest het al, nog net zo druk als met een fulltime baan. De volgende stap is : doseren. Maar ach, ik geniet. En dat was de bedoeling.
