LEONIE: JOEY EN DE WAARHEID DEEL 24

"Voor ik begin wil ik dat je me belooft dat je niet boos wordt en me helemaal uit laat praten." Het is oneerlijk dat ik dit vraag aan Joey, ik weet wat ik ga vertellen, en ik kan het eigenlijk niet van hem vragen. Toch heb ik het nodig dat hij me dit belooft. "Tuurlijk doe ik dat. Ik ga niet boos op je worden, dat heb ik je al gezegd." "Joey.. wat ik je ga vertellen is echt erg. Ik haat mezelf, ik kan bijna niet leven met dit verhaal." Joey kijkt me aan en kust me. "Hier komen we samen doorheen. Wat het ook is."

"Er is één man waar ik je niet over heb verteld. Ongeveer een jaar geleden vond ik hem op tinder. Ik sprak met hem af en van het een kwam het ander. We begonnen met elkaar te daten en dat werd steeds meer. Hij nam me mee naar de mooiste hotels, gaf me cadeaus en gaf me het gevoel dat ik iets waard was. Dat had ik nodig, hij gaf het me en ik accepteerde het. Ik had weinig te zeggen in de relatie die ik met hem had. Hij bepaalde wanneer we elkaar zagen, waar dat was, waar we het over hadden en meer van dat soort dingen. Ik voelde me fantastisch, geliefd en ik had het gevoel dat het goed zat. Ik was naief, blind, ik weet het niet. Na een paar maanden begonnen dingen me wel op te vallen. Hij liet nooit zijn telefoon achter, nam hem altijd mee. Hij stond soms te bellen in de badkamer en dan hoorde ik aan de toon waarop hij sprak dat het niet zomaar een telefoontje was. Hij nam me nooit mee naar vrienden, familie. Hij woonde niet hier in de buurt en kwam altijd naar mij, of we gingen naar de meest belachelijk dure hotels en restaurants. Joey, ik heb nooit ergens naar gevraagd. Ik ben dom geweest, ik heb niet nagedacht. Of nouja, ik heb alleen aan mezelf gedacht."

Ik weet dat ik moet gaan vertellen over de telefoontjes van Marloes, mijn zoektocht op facebook en wat er daarna is gebeurd. Ik kijk Joey aan "Alsjeblieft Joey.." Hij kijkt me aan en vraagt me om door te gaan met mijn verhaal. "Na een tijdje was hij bij me en stond hij onder de douche. In tegenstelling tot anders had hij zijn telefoon niet bij zich. Ik hoorde die telefoon steeds gaan en ik was nieuwsgierig toen er een berichtje binnen kwam. Ik zag staan "Het is begonnen." verder niks. Toen hij uit de douche kwam zocht hij zijn telefoon op en zag dat berichtje. Kort daarna is hij weggegaan. Ik heb een week niks van hem gehoord en toen kon ik me niet meer inhouden. Ik ben gaan zoeken op internet, op facebook en toen vond ik haar." "Wie Le? Wie vond je?" Ik sla mijn ogen neer en weet dat ik alles verpest met wat ik nu ga zeggen. "Marloes." Joey kijkt me met grote ogen aan. Ik barst in tranen uit en Joey staat op en loopt rondjes door de kamer. Hij zegt niks. "Joey, zeg iets" "Le, betekent dit.." Ik kijk hem aan maar kan niks zeggen. "Heb jij met.. met.. Arthur?" De tranen stromen weer over mijn wangen. "Verdomme!" hoor ik Joey schreeuwen. Ik verberg mijn hoofd in mijn armen, bang voor wat gaat komen. Joey is boos, hij zal me haten. Ik heb het leven van zijn zus verpest, kapot gemaakt.

"Joey echt, toen ik die foto zag van Marloes met Arthur en Luna was ik kapot. Niet om mezelf, maar wel omdat ik het leven van Marloes en Luna had verpest. Ik heb weken in bed gelegen. Ik voel me sindsdien zo schuldig. Maar ik wist het niet oke? Ik heb hem uit mijn leven gewist zodra ik er achter kwam, ik heb hem nog één keer verteld wat een gore viezerik hij is en toen heb ik alles afgekapt. Ik wilde dit niet. Echt niet." Klaar voor een schreeuwende Joey wacht ik af. Dat gebeurt niet. Ik voel twee armen om me heen. Hij trekt me tegen zich aan. "Le, we komen hier uit. Je wist dit niet, je kon hier niks aan doen. Je bent er in geluisd. Ik hou van je." Ik kus hem en zeg hem dat hij best boos op me mag zijn, dat ben ik ook. Hij zegt me dat het niet nodig is. Hij vraagt me wel om niks tegen Marloes te zeggen. Dat kan ze niet aan. Ik begrijp het en beloof mijn mond te houden.

Joey zucht "En nu die foto's nog." "Als Arthur in Bangkok zit, wie heeft dit dan gedaan?" "Ik weet het echt niet Joey, ik ben bang." "Lief je blijft hier, ik blijf bij je en ik laat je niet meer alleen. Wij zoeken uit wie dit heeft gedaan. Alleen wij twee. Ik wil dat je er met niemand anders over praat." Ik beloof het hem. Ik hoor mijn telefoon gaan, Joey pakt hem en kijkt op het scherm "Kom we gaan naar bed." "Wat stond er?" "Doet er niet toe schatje. We gaan naar bed, slapen en wij regelen dit samen oke? Wij samen tegen de rest van de wereld." Ik kus hem en loop met hem mee naar boven.

Klaar voor deel 25? Klaar voor een slotverhaal of zal ik nog even doorgaan?