LEONIE: JOEY, ARTHUR & LOIS DEEL 17

De volgende ochtend word ik wakker met barstende koppijn. Ik voel me brak door alles wat er is gebeurd. Ik kijk naast me en zie Joey liggen. Hij is niet net als in de film een ontbijtje voor me aan het maken en ook mijn haar zit niet mooi. Ik probeer het al liggend een beetje te fatsoeneren. "Ik heb je allang gezien hoor en ook als je net wakker bent vind ik je prachtig" hoor ik Joey zeggen. Ik draai me om en kijk in zijn ogen. "Ik was bang dat je vannacht weg zou gaan, na alles wat er is gebeurd en ik je heb verteld. Maar je bent gebleven." Joey speelt met mijn haar "Natuurlijk. Jij kunt er niks aan doen toch? Je hebt alleen het beste met iemand voor gehad." "Klopt, maar zo denkt niet iedereen er over. Chantal weet precies hoe het zit, verder niemand. Loïs heeft wel verteld dat ze bij me woonde, maar niet dat ze drugs en alcohol gebruikte. Ze heeft aan veel mensen verteld dat ik haar op straat zette, maar dat is niet waar. Je weet hoe dat gaat met roddels Le, mensen horen iets en maken er een nog mooier verhaal van." "Ik weet het..." Ik durf hem niet uit te leggen waarom ik zo goed begrijp hoe het zit. "Ik wil nog uren hier met je liggen, naar je kijken, je zoenen en gewoon bij je zijn, maar ik moet werken knapperd." Ineens besef ik dat ik Loïs in de sportschool vaker tegen ga komen. Joey ziet me nadenken. "Maak je je zorgen?" "Nee, nee, nou, ja, ik dacht er over na om over te stappen naar een andere sportschool na gisterenavond." "Om Loïs?" "Ja. Ik denk niet dat ze erg vriendelijk tegen me zal zijn als ik haar daar tegen kom." "Niet nodig Le, ik regel het. Ik heb het onder controle. Als jij wil sporten ga je sporten. Ik zorg dat je veilig bent. Ze zal je niks doen, geloof me." Hij geeft me een kus en trekt me uit bed en neemt me mee de douche in. 

Joey zoent me, ik wil meer maar hij stopt me. "Nee Le, niet nu, ik wil je geven wat je verdient en dat moet speciaal zijn. Niet nu." Goh, waar heb ik die woorden eerder gehoord. Ik probeer het uit m'n hoofd te zetten. Joey gaat werken, ik ga naar huis. Ik bel Maaike en vertel over wat er is gebeurd. Ook Maaike is in shock, zegt me voorzichtig te doen, maar heeft vertrouwen in Joey. 's Avonds ga ik vroeg naar bed, ik ben kapot. De volgende ochtend word ik wakker en zie ik een berichtje van het onbekende nummer. "Je bent zo mooi. X" Ik vind het een gek berichtje na afgelopen weekend, maar ik laat het. Ik besluit te gaan sporten, Loïs of niet, ik verstop me niet. Ik pak mijn spullen bij elkaar en ga er naar toe. Chantal zit bij de balie en komt gelijk naar me toe. "Gaat het Le? Jeetje wat een heftige avond was het!" "Ja het gaat goed hoor." "Ze doet je niks oke. Chris heeft ook nog met haar gepraat. Komt echt goed, maak je geen zorgen." Hoewel ik me wel een beetje zorgen maak zeg ik haar dat ik dat niet doe. Ik kleed me om en loop naar binnen. Ik zie dat Joey bezig is en ga aan de slag. Het duurt niet lang voor hij naar me toe komt. Hij geeft me een kus. "Le ik ben aan het werk, maar ik wil je zien. Ik kan alleen aan jou denken en ik wil niet langer wachten. Kom vanavond naar me toe, ik kook voor je. Oke?" Ik zeg hem dat het goed is en verheug me op vanavond. 

Ik dof me op en rijd naar Joey. Ik parkeer mijn auto en zonder dat ik er erg in heb kijk ik eerst om me heen voor ik uitstap. Onderweg naar Joey toe bedacht ik me dat ik eigenlijk heel weinig van hem weet. Ik weet niks over zijn ouders, of hij broers of zussen heeft, over zijn vrienden weet ik niet meer van wat ik zelf heb gezien. Ik besluit er vanavond naar te vragen. Ik sta binnen bij Joey en hij is al aan het koken. Hij begroette me zoals hij altijd doet, met complimenten en een kus. Ik sta bij hem in de keuken en hij kijkt naar me. "Ik kan nog steeds niet geloven dat je hier bent Le." Hij gaat weer verder met koken en ik loop naar hem toe, ga achter hem staan en sla mijn armen om hem heen. Ik laat mijn handen richting zijn kruis zakken, Joey zet het gas uit en hij draait zich om. Hij zoent me, zet me op het aanrecht en laat zijn lippen weer naar mijn nek zakken. Het blousje wat ik aan heb is snel uit. "Fack, wat ben je toch een lekker wijf." Hij tilt me op, ik sla mijn benen om hem heen en al zoenend tilt hij me naar boven. Hij gooit me op bed en trekt zijn shirt uit terwijl ik naar hem kijk. Hij knoopt zijn broek los en voor ik het weet hangt hij boven me. Hij zoent me, een spoor van mijn nek over mijn borsten naar de knoop van mijn broek.. 

Uitgeput liggen we even later naast elkaar. Oh my god, hoe kon ik vergeten zijn hoe goddelijk dit was met Joey. Wat hij zei klopte, hij weet wat ik nodig heb, wat ik verdien. Ik kijk hem lachend aan en kruip tegen hem aan, Joey speelt met mijn haar en zo liggen we even. "Joey.." "Ja knapperd" "Ik vroeg me iets af he, ik weet eigenlijk helemaal niet zoveel van jou. Ja ik weet waar je woont, ik weet waar je werkt, ik ken het verhaal van Loïs en Chantal, maar we hebben het bijvoorbeeld nooit over je familie gehad, of over wat je wil in het leven." "Jeetje Le, wat een vragen" zegt hij lachend. "Goed, wat wil je weten? Familie om te beginnen?" Ik knik en kijk hem aan. "Ik heb een zus, een broer en een nichtje. Ook allebei mijn ouders heb ik nog. Ben toevallig gisteren nog bij ze geweest. En wat ik wil in het leven? Voorlopig wil ik hier liggen, met jou in m'n armen." Hij pakt me stevig vast en samen vallen we in slaap. 

De volgende morgen ga ik vroeg weg, ik moet werken. Nog voor ik op mijn werk ben hoor ik mijn telefoon gaan. Een berichtje. "Het komt goed. Ik regel het en dan is het wij samen tegen de rest van de wereld. X" Ik vind het raar. Joey 'regelt' vaker dingen, maar waarom wij samen tegen de rest van de wereld? Waar is dat voor nodig? Ik heb nog steeds op geen enkel berichtje gereageerd. Ik besluit het nummer te bellen, ik wil weten waar dit over gaat. En als dit van Joey is, waarom stuurt hij dan van die vage teksten? Als ik zover ben dat ik wil bellen word ik gestoord door een collega, dat er iets voor me is bezorgd. Ze geeft me een grote bos bloemen. "Jij bent mijn grote liefde. X" staat er op het kaartje. Mijn collega's willen weten van wie dit is en ik vertel ze over Joey. Niet over Loïs, maar wel over de rest. Het bellen vergeet ik, en de rest van de dag ben ik in de wolken. 

Klaar voor het volgende deel?