Lege woorden zijn er al genoeg

Soms denk ik er ineens aan. Aan mezelf, als een meisje van een jaar of tien. Aan mezelf, een meisje die zelfmoord wilde plegen. Aan een onzeker meisje die dacht dat de hele wereld tegen haar was. Ik had het gevoel dat niemand mij aardig vond en dat ik niks waard was.

Het idee dat een van mijn kinderen ooit zulke gedachten gaat hebben, breekt mijn hart. Nee, ik kan ze niet beschermen tegen alles. Maar wat ik ze wel mee kan geven is zelf liefde. Ik wil mijn kinderen leren om boven pest gedrag te staan. Lacht iemand je uit? Lach lekker mee. Zegt iemand dat je stom of dom bent? Weet en voel dat dat niet waar is en iets zegt over de onzekerheid van die ander.

Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn moeder heeft er vroeger, toen ik werd gepest, ook alles aan gedaan om mijn zelfvertrouwen te laten groeien. Wanneer ik huilend uit school kwam en naar mijn kamer rende , kwam mama even later met een kopje thee naar boven. “Is het weer gebeurd meisje?” zei ze dan. We konden uren praten en we hebben allerlei oefeningen samen gedaan. Maar ik bleef onzeker. Toch is het mij uiteindelijk gelukt om boven het pesten te gaan staan! 

Terwijl ik dit schrijf voel ik een traan over mijn wang stromen. Ik heb mijn pest verleden gelukkig verwerkt door middel van meerdere soorten therapie. Maar ik zal nooit helemaal herstellen van alles wat er is gebeurd. Het heeft een blijvend en zichtbaar litteken achter gelaten. In mijn dagelijks leven merk ik het nog steeds aan de kleinste dingen. Dat zal waarschijnlijk altijd zo blijven, en dat is oké. 

Ik kan ineens flashbacks krijgen en verdrietig worden. Dit komt vooral omdat ik nu natuurlijk zelf kinderen heb. Ik zie van alles gebeuren op het schoolplein bij Aymee en soms komt het ineens weer erg dichtbij. Toen Aymee bijvoorbeeld startte in groep 2 in een nieuwe groep en ik haar op de eerste schooldag verdrietig op haar stoeltje zag zitten, was dit zo’n pijnlijk moment. Ik zag mezelf daar zitten. Elke dag bang om naar school te gaan. Elke avond buikpijn voor de volgende dag. Het is wel goed om realistisch te blijven. Omdat ik het heb meegemaakt betekend dat niet dat Aymee of Finn dit ook mee gaat maken. Ik ben extra alert en dat is alleen maar goed denk ik. 

Het moeilijkste vind ik wel dat pesten zo snel en gemakkelijk gebeurd. Het gebeurd overal. Onder volwassenen en onder kinderen. Soms begint het al op de peuterspeelzaal. Het is ongelofelijk hoe gemeen sommige mensen kunnen zijn. Wel weet ik uit eigen ervaring dat het komt door een bepaalde onzekerheid bij die ander. Eigenlijk zijn pester en degene die gepest worden allebei slachtoffer. Het heeft mij jaren gekost om het op deze manier te kunnen bekijken. Ik was altijd alleen maar boos en voelde veel haat voor de pesters. Maar het op een andere manier bekijken heeft mij zoveel rust gebracht. Daarmee praat ik pesten absoluut niet goed en pesters moeten (hard) aangepakt worden, maar het is niet zo zwart wit. Er schuilt vaak ook veel verdriet bij de pester. 

Ik ben inmiddels een volwassen vrouw en nog steeds worstel ik met mijn zelfbeeld. Nog steeds denk ik dat mensen mij uitlachen als ik op straat loop. Ik voel mij nog steeds snel buiten gesloten en voor schut gezet. Het voelt wel eens oneerlijk. Maar weet je, ik heb altijd geleerd dat je dingen meemaakt om dat je het aan kan en omdat je er iets van kunt leren. Die gedachten hebben mij echt door de pest tijd heen gesleept. Ik zei het soms wel vijftig keer per dag. “Ik maak dit mee omdat ik hier iets van kan leren en om dat ik dit aan kan, ik ben sterk”. (Bedankt daarvoor mam).

Dat is iets wat ik mijn kinderen ook mee wil geven. Ik ben zelf erg spiritueel aangelegd en ik geloof dan ook echt dat je je hele leven uitgedaagd word om dingen te leren zodat je kan groeien als persoon. Ik hoor je al denken, wat heb je van het pesten geleerd dan en hoe heeft jou dit laten groeien als persoon? Jaren, maar dan ook echt jaren, heb ik mijzelf dit afgevraagd. Huilend lag ik in bed mezelf rot te piekeren over dit. Zelfs een aantal jaren geleden nog. Hoe heeft dit mij in vredesnaam laten groeien?!

Maar weet je , als ik dat niet had mee gemaakt had ik nooit gestaan waar ik nu sta. Ja, het heeft mij veel verdriet gedaan en nog steeds soms, maar aan de andere kant ben ik er oprecht zoveel sterker door geworden! Tijdens het pesten ben ik begonnen met schrijven en toen ik dus een jaar of tien was ontdekte ik mijn “talent”. Misschien had ik dat wel nooit ontdekt als ik toen niet begonnen was met schrijven! En ook kan ik nu andere helpen met mijn eigen ervaring. Hoe bijzonder is dat? Ik kan de signalen op tijd herkennen en kan op die manier hopelijk ook mijn eigen kinderen behoeden voor pesters.

Ik ben zo iemand die wanneer ze een wens mag doen , mijn ogen sluit en zegt: ik wens dat iedereen op deze wereld gelukkig is! En dat meen ik ook echt. Ik zou willen dat pesten niet bestond maar helaas is dat erg onrealistisch. Wat ik in ieder geval wel kan doen is zorgen dat mijn kinderen nooit gaan pesten. Of beter gezegd, niet bewust. Want ik denk dat bijna iedereen wel eens perongelijk iemand heeft gepest. Wanneer je bijvoorbeeld samen met je beste vriendin op het terras zit en iemand voorbij ziet lopen die er “gek” uit ziet en je begint te giegelen. Zo onschuldig voor jou, maar misschien wel zo pijnlijk voor die ander. Dat bedoel ik met “onbewust pesten”. Het gebeurd, ook al doe je het niet expres. Iets om wat bewuster bij stil te staan!

Verbeter de wereld begin bij jezelf zeggen ze toch wel eens. Begin bij jezelf én je kinderen. Het is de week tegen pesten en dit is belangrijk. Blijf praten met elkaar. Ben gewoon lief voor elkaar.

Het had mij, en vele met mij, een hoop ellende kunnen schelen. Ik ben trots op wie ik ben en ik ben trots op alle slachtoffers van pesten. Jeetje, wat hebben we het moeilijk gehad. Maar ik hoop dat je dadelijk even in de spiegel gaat kijken en beseft hoe sterk je bent. Hoe moeilijk het ook was, je hebt het overleefd. Je bent sterker geworden door de pester(s). Ja, het was een moeilijke weg, maar you did it! En voor degene die gepest worden, ik wens jou toe dat je snel de kracht in jezelf kunt vinden om boven het pesten te staan.  Je bent het waard!

#mijnpestverhaal