Laatste week paaz #6

Ik schrik wakker van geklopt op mijn deur. Ik spring uit mijn bed, en open mijn deur. Het is Bart met B die hij voor de laatste keer komt brengen. "Vandaag is het zover!" Roept Bart enthousiast. Ik wrijf in mij ogen. "Ja eindelijk is het zover" hij kijkt naar de kinderwagen die vol ligt van onder, de mega koffer, 2 tassen die er bij staan, een vloerstoeltje van B en doeken waar ik op geschilderd hebt. "Nou het is maar goed dat we nog een lege zolder hebben" zegt Bart lachend. "Jaaaa ik heb nogal wat verzameld ondertussen" en ik geeft hem het vloerstoeltje aan "kun jij deze mee nemen" "ja natuurlijk" hij geeft me een kus en vertrekt.

Ik leg B in zijn ledikant en ik haal mijn bed af. B valt als een blok in slaap en ik vertrek uiteindelijk naar het ontbijt "je laatste ontbijt" Roept een medebewoonster enthousiast "Nou nou nou niet zo de nadruk op liggen, ik hou er niet zo van. En ga zitten, ik kies voor een fruit ontbijt. B ligt na het ontbijt nog te slapen dus ik ga met wat bewoners zitten bij de puzzel. Uiteindelijk word B wakker en breng ik met mijn paaz maatje mijn spullen naar mijn auto. B heb ik bij een andere medebewoonster neer gezet. Ik schuif nog aan bij de puzzel want ik moet wachten op de recepten. Uiteindelijk vind ik het toch tijd om te gaan. En ik vertrek "jongens ik haat dit, dus ik zeg Doei en ik vertrek" en ik krijg een "doeiiii" terug terwijl ik richting de uitgang loop. 

Ik loop de gang door met mijn aandacht gericht op de borden ' PAAZ, bezoekers wachten tot de deur word geopend.' Dan volgt een wit bord waarvan ik weet dat op de andere kant 'route 36 t/m 39' staat vervolgens 'toiletten', 'psychiatrie', 'toiletten', 'medicische psychologie' en als laatste een bord uitgang met een pijl naar links. Grappig om te weten dat een psycholoog die de laatste kamer in de gang heeft mijn hoofdbegeleider is, zo dicht bij de uitgang. 'Maar zou het ook zo werken met mijn hoofd?' Bedenk ik me terwijl ik buiten loop.

Ik rij naar huis en parkeer de auto. Dan haal ik B uit de auto en loop naar binnen, aan de kast hangt een slinger "Sandra welkom thuis" en mijn ogen lopen vol, op de bar tegen de paal staat een bord "home sweet home" en een kaartje van mijn moeder en een mooi bloemstuk. Wat lief! Ik sta 5  min er na te kijken tot B mijn aandacht opeist. Ik leg hem op het speelkleed en ga mijn spullen uit de auto halen. Ik begin wat uit te pakken en ik loop met mijn toilettas de badkamer in, brandschoon! Ik breng wat naar zolder, al mijn was opgeruimd en zelfs nieuwe was opgehangen. Huilend loop ik naar beneden! Wat fijn dat mijn moeder dit voor me doet! Wauw!

Na wat opgeruimd te hebben wil ik naar de supermarkt lopen -heey schat wat wil je eten vanavond?- app ik naar Bart -wat wil jij eten?- krijg ik al snel terug. -ik weet het niet, krijg ook niks verzonnen- app ik weer want ik weet het gewoon echt niet. -kijk eens in de koelkast misschien ligt er nog eten- krijg ik van Bart, waar heeft die het nou over. Ik kijk in de koelkast en er ligt tas met alle ingrediënten voor een gerecht. Ik moet lachen -is goed- app ik naar Bart. -heeft je moeder in de koelkast gezet- appt hij terug. Ohhhhh ze weet wel hoe ze me de eerste dag door helpt! Wat fijn.

ik besluit te rusten op de bank in plaats van mijn grote koffer uit te pakken. Dus die staat prominent in de woonkamer. Nou en! Ik heb er geen zin in en heb besloten optimaal te genieten van het weekend. Want ookal ben ik thuis, ik moet 2 keer per week in het ziekenhuis zijn voor therapie en 2 keer per week komt er iemand thuis voor medicatie en observatie. Stiekem is het dus nog erg druk!