Laatste week paaz #4

Vanmorgen vroeg is Bart al op als ik wakker word. Dit is de 2de dag dat ik wakker word in ons huis. Zo vreemd. Ik blijf nog even liggen, lekker knus en warm onder de dekens. Ik besluit uiteindelijk naar beneden te gaan. "Hoe laat moeten we bij jou ouders zijn?" Vraag ik aan Bart die druk op zijn laptop aan het tikken is. "12 uur daar zijn" "hmm" ik werp een blik op de klok, half 10. "Oh dan ga ik nog even met B in bad" zeg ik tegen de rug van Bart. "Ja hoor is goed" maar ik ben al opweg naar boven.

Ik ga samen met B in bad, maar B word zo enthousiast van in bad gaan dat het heel wat energie kost. Na ongeveer een half uur komt Bart naar boven "mag ik binnenkomen" hoor ik achter de deur "doe eens normaal! Natuurlijk" hij komt voorzichtig binnen. "Nou Bart doe normaal ik ben geen nieuwe vriendin he, ik ben de vrouw waar je mee bent getrouwd" hij haalt B uit bad en verzorgd hem. Waar ik super blij mee ben want dat kost zoveel energie.

Uiteindelijk is het tijd om naar mijn schoonouders te gaan. Bart komt uit een grote familie (4 broers en aanhang) dus we hebben lunch aan een lange tafel. Ik zit in het midden van de tafel. Overal hoor ik iets "we gaan vanavond naar de bios" "wie lust er nog een ei" "rachelle hoe gaat het" "woef woef" *B huilt* ik word helemaal gek en kan helemaal er helemaal niks van volgen en zit er als een zombie met een glimlach bij. Bart blijft me steeds aankijken of het gaat. Stiekem kijk ik op mijn telefoon of het al legaal is om te gaan. Iedereen verplaatst zich naar buiten dus deze glimlachende zombie verplaatst zich mee. KOUD dat het is. Man man man. "Oh jij telt de dagen af zeker nu je weet dat je vrijdag naar huis mag" zegt mijn schoonmoeder. "Nee helemaal niet eigenlijk" dat is ook echt niet zo, ben niet echt super blij dat ik naar huis mag. Eindelijk  geeft mijn telefoon aan dat we 2 uur hier zijn en ik sein Bart in dat ik wil gaan.

"Sorry Bart ik moet echt even slapen, ik sta te trillen op mijn benen" zeg ik terwijl ik mijn handen omhoog hou om te laten zien hoe erg het is. "Tuurlijk schat ga lekker slapen ik zorg wel voor B" en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Dankje" en ik vlucht naar boven onder de warme dekens. Ik hoor B steeds huilen maar ik kan het echt niet op brengen om naar beneden te gaan. En ik trek de dekens bijeen en ik verstop me eronder. Het lijkt wel alsof ik al 3 weken thuis ben, wat zou het fijn zijn om terug te gaan. Terug naar de paaz. Uiteindelijk zet ik mezelf toch tot koken en eten we samen. B krijgt zijn laatste fles en ik besluit te gaan.

"Het lijkt wel of ik weken thuis ben he" zeg ik tegen Bart bij de deur. "Oh je weet niet hoe blij ik ben als je daadwerkelijk weken thuis bent" ik zeg niks en loop richting mijn auto.

"Tot morgen" "tot morgen" en hier lig ik dan. In mijn bedje op mijn kamertje op de paaz. Ook heel fijn!