Laatste week paaz #2

gister ging ik een middag met verlof. Bart zou rond 6 uur thuis komen. Ik leg B in bed wanneer we thuis komen en zie een volle wasmand bij hem staan. Ik besluit op was-jacht te gaan en te wassen. Wanneer alles in de was machine zit zie ik de stofzuiger staan! Nou dat mag ook wel een keer. Dan is de was klaar en besluit ik deze op te hangen. Ik voel de vermoeidheid toeslaan want had een slechte nacht achter de rug. Toch loop ik met de volle mand naar zolder. Daar hangt nog een hoop was wat al droog is. Ook maar even snel vouwen en de nieuwe was ophangen. Ik ben op! Dood op! Ik val huilend in mijn plekje op zolder. 

Een half uur later geeft B een huiltje! Oh neeee heb ik nog niet kunnen rusten en ben boos op mezelf. Het liefst zou ik terug rijden naar de Paaz. Maar ik moet op Bart wachten. Ik ga beneden alvast aan het eten beginnen als bart binnen komt. "Hoe is het vandaag?" Vraagt hij terwijl hij op me af loopt "slecht" zeg ik als ik hem vast pak. "Hoe komt het?" "Ja als ik dat eens wist, ik weet alleen dat er een stom stofje is die gewoon moet oprotten" Bart pakt me vast. "Schatje het zal echt niet ineens weg zijn, ook niet als je thuis komt. Het zal stapje voor stapje moeten gaan" "ja ik heb er geen geduld voor" zeg ik boos, maar gewoon boos op alles. 

We eten gezellig samen en dan leggen we samen B op bed. Dan is het tijd voor me om mijn jas te pakken, en te vertrekken naar het ziekenhuis. In de auto vraag ik me af hoe het ooit allemaal zo ver heeft kunnen komen. Als ik de parkeerplaats van het ziekenhuis op rij laat ik al mijn gedachtes varen. Een ding is zeker ik ga op tijd naar bed vanavond.

Op zaterdag mogen we altijd uitslapen. Als ik wakker word is het half 9. Ik besluit lekker te blijven liggen en ik ga serie kijken op mijn ipad. *klopklop* en de deur word met de sleutel open gedraaid "Sandra het is al 9 uur en je zou om 10 uur met verlof gaan" het is Tim! Blech ik krijg zo de rillingen van die man "ja ik weet het, maar ik lig zo lekker. Gelukkig komt het niet op de minuut" Tim lacht en ik draai me terug naar mijn serie. Om kwart voor 10 ga ik naar het ontbijt. Er zijn er nog een paar die moeten eten gelukkig! "Tim mag ik mijn medicijnen?" Vraag ik "ja natuurlijk" hij komt terug met een hoop medicijnen. Alle medicatie word per medicijn per dag in een hersluitbaar zakje gedaan. Per dag ontvang ik 7 zakjes en nu dus keer 3 voor het paasweekend. 

Dan neem ik plaats achter de puzzel met een medebewoonster. "Sandra, je zou toch met verlof gaan?" Vraagt Tim weer. Ik kijk op "ja 12 uur" uiteindelijk vertrek ik met een deel van mijn inboedel richting uitgang. Langzaam probeer ik mijn kamertje al wat leeg te maken. Zo vreemd maar wel goed! Mijn kaarten op mijn prikbord blijven nog hangen. Ik overweeg zelfs een prikbord te kopen om ze thuis te kunnen ophangen! Ze hebben me zoveel steun gegeven. Dan kom ik thuis en ben onwijs blij om Bart te zien"hoe gaat het vandaag?" Terwijl hij ook op mij af komt gelopen "goed!" Zeg ik terwijl ik hem knuffel. "Fijn om te horen en wat ben ik blij dat je thuis bent!" Ik laat een traan vallen van geluk!