Kraamtranen, een bijzonder fenomeen. Heb jij ze gehad?

Iedere vrouw die een kindje op wat voor een manier dan ook ter wereld brengt, krijgt ze vroeg of laat, kraamtranen. Hormonen zeggen ze. Wat die stofjes allemaal niet teweeg brengen zeg. 

Ze dienen zich aan als stuwing in een borst waarvan de melkproductie net op gang is gekomen, geen stoppen aan. Ik had ze op dag twee al, wat kennelijk vroeg is want de kraamverzorgster keek verbaasd toen ik in huilen uitbarstte als antwoord op de vraag hoe onze nacht was geweest.

Ik huil bijna nooit. Tuurlijk heb ik wat traantjes tijdens mijn zwangerschap gelaten, maar verkeert mijn lichaam in hormoon vrije staat dan staan mijn traanbuizen soms maanden droog. Ik stond dan ook vreemd te kijken toen de kraamtraantjes zich in alle hevigheid aandienden, op dag twee al!

Ze stroomden op elk moment van de dag. Als mijn zoontje driftig aan mijn borst lag te drinken, en me een oh zo schattig 'ik ben klaar' hoofdje gaf met getuite lipjes en opgetrokken oogjes. Traantjes van dankbaarheid, dat hij bij ons is gekomen en ik zijn mama mag zijn.

Verdrietige traantjes. Niet omdat ik het niet leuk vind, maar deze hele rollercoaster is een aaneenschakeling van het omarmen en afsluiten van nieuwe en oude dingen.

Soms werd ik overvallen door een intens gevoel van leegte. Je leeft zo lang naar het moment van bevallen toe en van het ene op andere moment behoor je tot de groep vrouwen die een kind op de wereld heeft gezet. Weer een hoofdstuk verder in het grote mama boek.

Traantjes van afscheid. Hopelijk tot ziens aan de verloskundigen die me 9 maanden lang begeleid hebben. Dag verloskundige die de bevalling heeft begeleid, je was geweldig. Dag kraamverzorgster, we hadden ons geen betere dame kunnen wensen.

Traantjes van vermoeidheid. De korte nachten hakken er behoorlijk in, ook al slaap ik braaf elke middag een paar uurtjes, het is pittig. Vermoeidheid die voorlopig nog wel even blijft en waar je lichaam aan moet wennen.

Maar vooral traantjes van blijdschap. Welkom lieve jongen, je brengt nu al zo veel liefde en vreugde. Wat ben je lief, leuk en mooi!

En dan ineens na 10 dagen is het kraamtranen tonnetje leeg. Alsof iemand de lichtschakelaar omgezet heeft, zo plots als dat ze kwamen, zo plots als dat ze weer vertrokken zijn. Wat fijn om mijn eigen ik weer te zien. Welkom terug van weggeweest.