Koude zomers,hete winters (14)

“ Ik zal mij volledig in dienst stellen van Meesteres Lucinda.
Mijn betaalde baan zeg ik op, zodat ik 24 uur per dag tot haar beschikking sta.
In huis zal ik naakt zijn, tenzij mijn Meesteres anders zegt.Ik beantwoord ieder bevel met “Ja Meesteres”
Iedere opdracht zal ik zonder tegenspreken uitvoeren.
Zij zal iedere beslissing voor mij maken en iedere uitgave voor mij doen.
De meesteres is de eigenaar van mijn lichaam. Zij bepaald wat ik daar mee doe.
Ik zal iedere wens vol overgave uitvoeren en mij niet schamen voor de wensen van mijn Meesteres.
Ik zorg er voor dat mijn lichaam makkelijk toegankelijk is voor mijn Meesteres.
Deze overeenkomst is in volle verstande aangegaan en kan niet voortijdig worden verbroken”
Was getekend, Dian de Hulle, Hierna te noemen Slaaf”

What the …. Nou ja het gaat hier duidelijk om een overeenkomst tussen 2 vrouwen.
Maar waarom staat het op zijn laptop?
Mijn ogen speuren verder..
Contract #31 $30.000
Ik klik hem open.

“WDUJHW:
K.GXSRLV
HAHFXWLH RQWUDFHHUEDDU
RSGUDFKWJHYHU:
PHYU GXSRLV-PDULQR
$30.000”

Ik speur verder, ik kom tientallen contracten tegen waar ik geen chocola van maken kan.
“Rick? Wat is dit?” Rick komt met grote passen aangelopen.
Na een blik op het beeldscherm kijkt hij woest.
“Geen idee, iets van de vorige eigenaren”
Hij weet niet hoe snel hij de contracten moet verwijderen. Ook de prullenbak wordt direct geleegd.
“Ben je niet nieuwsgierig wat het was?” Vraag ik?
“Nee!” zegt hij op scherpe toon. “Alles te weten maakt niet gelukkig.”

Op dat moment weet ik zeker dat de onleesbare contracten niet van de dames zijn die het slavinnen contract hebben opgesteld.
Maar wat betekent het wel? Ik kijk naar de Rick.
De man waar ik zo heimelijk verliefd op ben. Maar daar is toch weer dat duistere randje.
Stom genoeg intrigeert het me ook nog.
Gelukkig heb ik het ene contract gekopieerd, ik moet weten wat het betekent.

“Trijn, kom eens hier?” Ik kijk verschrikt op.
“Sorry, ik was even in gedachten verzonken, wat is er?”
“Kom nou even hier, ik wil je iets geven”
Glimlachend tovert hij een sleutel tevoorschijn.
Een beetje verwart kijk ik hem aan.
“Ik wil dat je je hier thuis voelt.
Dat betekent ook dat je binnen kunt komen wanneer je wilt.”
Ik lach, en wat als ik nu al je laatjes en kastjes ga uitpluizen?
“Je gaat je gang maar, ik heb niets te verbergen”.
Wanneer hij dat zegt, krimpt mijn maag samen.
Dat is mijn lichaam die me verteld dat hij liegt. In het verleden heb ik dat gevoel nog al eens genegeerd. Maar niet meer. Ik weet namelijk inmiddels dat het altijd klopt.
Strak kijk ik hem aan. “Maar Rick, ik WEET dat je wel iets verbergt.
Ik weet dat je een duister verleden hebt. Ook al vertel je er niets over.
Je ogen vertellen het me namelijk.”

Plagend kijkt hij me diep in mijn ogen.
“Oh ja? En wat vertellen mijn ogen je nu dan?”
Ik zwijg even en kijk hem ook diep in de ogen aan.
“Dat je hoopt dat ik de moeder van je kind word”
Met open mond staart Rick me aan. Ik zie dat hij moeite heeft om zijn woorden te vinden.
“Je reactie verteld me dat ik gelijk heb”
Lachend draai ik me om. Maar dan komt er als donderslag bij heldere hemel een besef.
Shit! Ik ben overtijd!