Snap
  • Mama
  • Relatie

Koude zomers,hete winters (10)

​Ik zie alles door die stomme roze bril. Ik kots bijna vlinders en die glimlach is niet van mijn smoel af te slaan.

Ik knipper een paar keer met mijn ogen.
Maar het staat er toch echt. "Ik hou van je"
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik al meerdere malen een app wilde afsluiten met "I love you"
Maar tot nu toe heb ik me nog steeds weten in te houden.
Na even nadenken besluit ik terug te sturen,
"Het lag al zo vaak op het puntje van mijn toetsenbord,
maar nog nooit heb ik het getypt" Ly2.

Het voelt een beetje vreemd.
Want die serieuze relatie die ik absoluut niet wilde, lijkt nu toch van de grond te komen.
Waar ik in alles op de rem probeerde te trappen, gaat nu alles in sneltreinvaart.
En het ergste is, ik geniet er nog enorm van ook.
Ik zie alles door die stomme roze bril. Ik kots bijna vlinders en die glimlach is niet van mijn smoel af te slaan.
Ik haat het! Ik haat het omdat ik het heerlijk vind.

Ineens vraag ik me af of mijn verliefdheid letterlijk van mijn gezicht is af te lezen.
Vanavond moet is er namelijk een feestje bij mijn ex thuis.
De kinderen zijn dus bij hem en ik zou ook eventjes langskomen.
Ik pak mijn tas in om bij Rick te overnachten.
Uiteraard wil ik er op mijn allerbevalligst uitzien. Maar als ik zo bij mijn ex verschijn, denkt hij straks nog dat het voor hem is.
Een beetje casual dan maar met een vrouwelijk randje.
Hij is gelukkig wel gewend dat ik me voor iedere speciale gelegenheid wat netter kleed.
Met een beetje lood in mijn schoenen stap ik in de auto.

Mijn meiden zijn blij me te zien.
En ik wordt onthaalt met 2 dikke knuffels.
Na een uur of 2 besluit ik dat het wel welletjes is geweest.
Ik heb immers een dubbele agenda. Voor dat ik weg wil gaan roept mijn ex mij bij zich.
Zonder na te denken volg ik hem.
"Ik denk dat we even moeten praten"
Mijn hart slaat eventjes over. Hij kan er toch niet al vanaf weten!?
Zwijgend kijk ik hem onderzoekend aan.
"Heb je er over nagedacht hoe je verder wil met ons?"
Uhm.. oke... die zag ik dus niet aankomen.

"Ik dacht dat ik duidelijk was geweest.
Er is geen ons meer. We maken elkaar kapot en dat wil ik niet meer.
We moeten ons richten op de kinderen en wat het beste is voor hun.
Elkaar wat meer ruimte gunnen en wat afstand van elkaar nemen"
Gespannen wacht ik zijn reactie af.
Na een paar seconden zie ik de tranen over zijn gezicht lopen.
Ik ben met stomheid geslagen. Dit had ik niet verwacht.
We praten nog een paar minuten met elkaar en dan draai ik me om.
Op dat moment weet ik dat alles voorgoed veranderd is.

Ik geef mijn meiden een dikke knuffel en een kus.
"Veel plezier nog en tot maandag! Ik hou van jullie"
Daarna stap ik in de auto en rij weg.
Ik besef me heel goed dat ik nu letterlijk het verleden achter me laat.

"Ik ben onderweg, tot zo"
App ik naar Rick.
Een antwoord wacht ik niet af. Ik kan namelijk niet wachten om hem te zien.

Mijn trouwe metgezel Penny (mijn chihuahua) rent vrolijk het huis van Rick binnen om hem te begroeten.
Ik zie dat zijn hele huis word verlicht door kaarsen.
Het ziet er gezellig uit al ben ik zelf niet heel erg romantisch aangelegd.
Rick staat op en loopt naar me toe.
Hij tilt me op en kijkt me met grote pret ogen aan.
Met de inmiddels bekende twinkeling in zijn ogen,neemt hij mijn gezicht in zich op.
"Ik heb je gemist" gevolgd met een dikke kus.
Nogmaals kijkt hij me doordringend aan. 
"Ik hou écht van je, weet je dat?"

Geen update meer missen?
Volg dan de koude zomers,hete winters
  Facebookpagina .