"Komt er al een tweede?"

Als je, net als ik, trotse mama bent van een kindje, zal je deze vraag ongetwijfeld al een paar keer gehoord hebben; "Komt er al een tweede?". Sommige mensen weten het zelfs voor elkaar te krijgen om met stellingen te komen; "Tijd voor de volgende!". Ik werd zélfs al eens over mijn buik geaait. (Ja serieus!) 

Laat ik voorop stellen dat ik de vraag heel goed begrijp. Esmé is 22 december twee geworden, reken daar voor het gemak 10 maanden bij op, de meeste kids verschillen inderdaad een jaar of twee, drie. Maar wat nou als het niet zo makkelijk gezegd als gedaan is? Ik lees veel verhalen op Instagram van mama's die niet makkelijk zwanger kunnen worden. Een onwijs heftig besef voor de personen in kwestie. Moet je dan misschien bij jezelf eens nadenken, is deze vraag wel zo fatsoenlijk? 

Nu is dit bij ons niet de reden dat er nog geen tweede kindje is of gepland staat. Wij hebben te maken met meer praktische redenen, geld, ruimte en tijd. Veel mensen zullen nu denken; Serieus? Maar ja, serieus. Heel bewust willen wij zeker weten dat wij onze kinderen ook kunnen geven wat we ze graag wíllen geven. En natuurlijk ook gewoon verdienen! Ik vergeet nóoit weer die uitspraak uit dat bekende TV programma over die bijzondere gezinnen met weinig geld en tich kinderen; "Waar 6 kunnen eten, kunnen ook 8 eten!" Nou, daar verschil ik toch écht van mening over. En of ze nu wel of niet kunnen eten, ik wil ook graag dat mijn kind een zwemdiploma haalt, een (dure) sport kan beoefenen, prachtige verjaardagen viert en weekends een dagje weg kan gaan. 

Met andere woorden, er zijn ontelbaar veel redenen waarom ergens nog niet meerdere kinderen zijn. Misschien wilde ik er maar één, je hebt geen idee. Dus als we nu met zijn allen eens besluiten de eer en keuze aan de ouders te laten? Capiche?

Liefs, Femke