Koekenbakker

Vorige maand was ik opeens in een 'fantastische-moeder-uithang' bui. Voor mij betekent zo'n bui dat ik iets onderneem wat bij een prototype moeder hoort. Zo'n onwijs creatieve moeder, die graag met haar kinderen knutselt, bakt of breit. Zo'n moeder met engelengeduld, die het liefst alles zelf maakt. Van deze moeders sta ik mijlenver weg. Helaas...want wat zou ik graag een tiende procent van die eigenschappen willen hebben.

Maar goed, laatst was ik dus in zo'n 'fantastische-moeder-uithang' bui, dus daar moest meteen van geprofiteerd worden. Dean en Jake wisten waarschijnlijk niet wat ze meemaakten. Tijdens het halen van de boodschappen besloot ik alle ingrediënten mee te nemen om kruidnoten te kunnen bakken. Alle ingrediënten betekenen in dit geval, het pak met kruidnotenmix waar alleen nog water aan toegevoegd hoefde te worden (dit tik ik met enigszins schaamrood op mijn kaken). Heel enthousiast begon ik als een echte keukenprinses alles klaar te zetten. Dean en Jake, enigszins beduusd van deze bakactiviteit, stonden naast mij op een stoeltje. In eerste instantie bleef het maar kruimelig, dus ging ik in de weer met wat water. Eigenwijs als ik ben, deed ik op gevoel wat extra water bij de mix. Twee eetlepels schreef het recept voor, maar dat leek deze ‘koekenbakker’ veel te weinig. Ik deed werkelijk voorkomen alsof ik verstand van zaken had. Voelde mij een tweede Miljuschka. Na vijf minuten kwam ik erachter dat het nu wel een natte smurrie was geworden en las ik op internet dat je bloem eraan moest toevoegen. Stomverbaasd dat ik dit item in de voorraadkast had liggen, gooide ik er wat bloem bij om het recht te breien. Tevergeefs... Omdat ik twee zwaar teleurgestelde kinderen naast mij had staan, besloot ik terug naar de winkels te gaan voor een nieuw pak. Als het aan mij had gelegen had ik de handdoek allang in de ring gegooid en linea recta kant en klare gekocht. Engelengeduld...niet aan mij besteed. Maar die bui hè....ik was het mijn kinderen verschuldigd. Een kwartier later begonnen we terug bij af. Dit keer hield ik mij echt aan de ‘twee eetlepels’ water en binnen no time konden de mannen dan eindelijk hun kruidnoten maken. Even de oven in en ja hoor...er kwamen rondjes uit die er voor door konden gaan.

Misschien moeten deze 'fantastische moeder uithang' buien toch wat vaker de kop opsteken. Dan zou ik er nog eens bedreven in kunnen worden. Dan ging ik koekjes bakken of misschien wel hele taarten. Of we hollen pompoenen uit met Halloween of maken de mooiste kunstwerken van papier maché. Of....misschien ook niet. Doe ik gewoon andere moederdingen waar ik wel heel goed in ben. Zoals spelletjes doen volgens de spelregels of lego bouwen volgens de handleiding. Komt lekker geen creativiteit aan te pas. Heerlijk! De kinderen zullen in elk geval moeten wachten tot de volgende 'fantastische-moeder-uithang' uitspatting zich aandient. Dan blijft het wel speciaal!