7 jaar geleden
Just the two of us. Samen de lente vieren.
Verhuisd naar een stad waar ik niemand ken. Hoe kom je de dagen door wanneer je kind van twee je enige vriendin is?
Het is eindelijk zo ver! De balkondeur staat open, de zon schijnt en mensen lopen buiten zonder jas. Lente! Elk jaar is het weer een feest. Ik heb met mijn zusje de traditie om elk jaar de lente te vieren met een "eerste park-dag". Vroeger pakten we dan een tas in met een kleedje, een fles wijn, stokbrood met aioli, cherry tomaatjes, een speakertje voor onze lente playlist en trommelden we onze vrienden op om vervolgens de hele dag op dat kleedje te hangen, samen te kletsen, lachen, dansen en drinken tot de zon onderging. Zo'n dag in het park zette dan meteen de toon voor de rest van het seizoen. Bij elk zonnestraaltje appte ik mijn vrienden om te gaan chillen in het park of op het terras.
Vanmorgen sta ik op, kijk ik uit het raam en zucht diep. Het is mooi weer en dat moet gevierd worden. Maar mijn zusje woont in Amersfoort en ik in Leiderdorp. Zij is fotograaf en heeft vandaag twee shoots gepland. Ik ben thuisblijfmoeder. Die vrienden met wie ik altijd van de zon en het leven genoot bleken niet echt zin te hebben in chillen met een moeder, dus sinds de zwangerschap heb ik daar ook weinig tot niets meer van gehoord. Ik kijk om naar het bed waar mijn dochter Viona met haar knuffel Nana ligt te spelen. Een deuntje van Bill Withers speelt zich af in mijn hoofd. "Just the two of us." Dan maar chillen met jou, kleine druif!
Anoniem
Peutergym/peuterzwemmen is miss een idee? Dan ontmoet je vast wel andere moeders! Komt vast goed het is altijd wennen in een nieuwe woonplaats!
Anoniem
Ik zag de foto, herkende je in het verhaal en dan ben je het nog echt ook. (Ik herken je via je zus) Wat leuk! Ik herken het zelf ook wel, vrienden die geen kinderen hebben laten ineens weinig van zich horen of gedragen zich jaloers. Zo leer je wel wie je echte vrienden zijn en wie niet ;-)
Anoniem
Ik verhuisde ook naar een nieuwe stad, met kleine kinderen en de oude vriendinnen waren ook nog niet in die fase belandt: tijd om mama-vriendinnen te zoeken in je nieuwe stad. Internet kan je helpen (misschien heeft ook jouw stad een Mama's Club), of iets via cb, psz, fora, of zelf een oproepje doen. Anders word je langzaam gek hoor ;). Groetjes van een mede-thuisblijfmoeder ;)
Anoniem
Heel herkenbaar jou verhaal. Ik ben geen thuisblijfmama maar werk wel parttime ongeregelmatig waardoor dit bij mij dus ook regelmatig voorkomt. Maar dochter en ik houden ook van het park! Berichtjes zijn altijd welkom!:)