Just the three of us

Lieve mamaplaats volgers,

Dit is mijn eerste blog die ik schrijf. De titel van deze blog zegt het al “just the three of us”. Helaas is dit wel het geval. Dit jaar is voor iedereen een jaar om nooit meer te vergeten. Corona beïnvloedt ons dagelijks leven en het is zowat het onderwerp van de dag. In het begin van het jaar had niemand het idee dat dit jaar zo zou gaan lopen.

Voor mij en mijn kinderen veranderde ons leven plots op 13 januari jl. Ik verlies plotseling mijn vriend, mijn partner en de vader van mijn twee prachtige kindjes. Frank overlijdt aan een hersenaneurysma. Voorheen had ik er nog nooit van gehoord. Plotseling van het een op het andere moment is hij er niet meer..hoe kan dit in godsnaam? Zonder afscheid te kunnen nemen? hoe kun je dit überhaupt accepteren? En hoe leg je dit uit aan je kinderen van 2 en 5 jaar? Papa is dood.. hij wordt niet meer wakker... Nooit meer samen voetballen, samen naar de zwemles gaan.. lekker in het weekend met z’n allen in bed liggen..Dat weekend nog van alles gedaan en dan van zondag op maandag overlijdt hij, plotseling. Nooit had hij klachten. Hij stond midden in het leven, een echte levensgenieter! Was dan ook niet gek dat de hele schouwburg vol stond a 1600 man, om afscheid van Frank te nemen. Frank is helaas maar 38 jaar geworden en laat twee kindjes van 5 en 2 jaar achter (inclusief mij natuurlijk..) en zijn familie en vrienden. 

Het is inmiddels bijna 11 maanden geleden. Hoe ben ik de afgelopen maanden doorgekomen? Dat vraag ik me weleens af.. Inmiddels speelt Corona een grote rol in ons dagelijks leven...Inmiddels heb ik wel geleerd om te kunnen relativeren. Mensen kunnen zo erg klagen. En om wat? “ Ik heb het zo druk met de kinderen thuis..ik kan niet werken als de kids thuis zijn. Ik ben blij als mijn man er weer is, zodat ik even tijd voor mezelf heb..” Dit hoorde ik in het begin van de lockdown regelmatig. Maar ik weet nu wel beter..

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik onwijs dankbaar ben voor het feit dat ik moeder ben geworden. Ik zie zoveel terug in Lucas en Micky... Frank leeft voort in hen..het einde van het jaar is bijna in zicht.. we gaan nu als drietjes door het leven..hoe moeilijk het ook is..Ik heb twee kindjes om voor te leven..🤍 ik zal er voor zorgen dat Frank trots op mij is.. Hij zou zo onwijs trots op Lucas en Micky zijn.. dat weet ik zeker!

Hopelijk brengt 2021 weer een beetje zonneschijn in ons leven..! Wij blijven Frank herinneren en zullen wij alle mooie momenten blijven koesteren..🌟❤️

Liefs Joekie (zo word ik altijd genoemd)