Jong moeder zijn... de onzekerheden
Onzekerheid
Ik weet van mezelf te zeggen dat ik niet de meest zelfverzekerde persoon ben, toch heb ik in de loop der jaren heel wat ontwikkeling door gemaakt wat betreft zelfvertrouwen. Het moederschap heeft mij op veel punten zekerder van mezelf gemaakt. Daar waar ik in het begin van alles en iedereen iets van aantrok, kan het me nou vrij weinig schelen. Jong moeder worden brengt heel wat onzekerheden met zich mee.
Ik was 19 jaar toen ik zwanger bleek te zijn van Milan. Een heus cadeau maar toch schrikken. Ik zat toen die tijd nog op school. Om het aan iedereen te vertellen vondt ik onwijs eng, “Wat zullen ze nou wel niet denken” was een gedachte die maar bleef komen tijdens mijn gehele zwangerschap dat ik in het openbaar rondliep. Toen mijn buik begon te groeien werd dit alleen maar erger. Op sommige plekken liep ik vol trots rond met mijn ventje in mijn buik, terwijl ik op andere plekken zoveel mogelijk probeerde te verbergen. Daarnaast helpen de vragen “Was het gepland? Ben je nog wel samen met de vader? Wonen jullie samen? Hebben jullie allebei wel werk?” ook niet echt mee om zekerder te worden in de zwangerschap.
Infoavond
Ondanks de onzekerheid besloten ik toch om een infoavond bij te wonen samen met Reinard over borstvoeding. Aangezien ik dit graag bij Milan wou doen maar er niks van af wist leek me dit wel zo verstandig en een soort van leuk. Maar goed… al met al wat dat geen succes. Wij kregen de één na de andere opmerking over dat we jong waren en of we bepaalde dingen wel konden betalen en of we wel genoeg plek hadden in huis. Dat voelde niet fijn.
Want hoe kunnen mensen nou weten hoe wij het hebben? Wie weet wonen we wel in een mega groot huis en hebben we miljoenen op de bank (hebben we niet… Helaas) Maar ik bedoel maar, je kunt niet weten hoe anderen het voor elkaar hebben en daarnaast, is liefde tegenwoordig niet meer genoeg? Mocht ik ergens in de 30 zijn, minder tot geen geld hebben en zwanger zijn, is het dan opeens wel verantwoord..?
Blikken zeggen genoeg
Ik denk dat menig andere jonge moeder het met me eens is als ik zeg dat als je zwanger bent en jong(er) bent, je heel wat blikken naar je toe krijgt. Zet daarnaast de onzekerheid, dan is dat geen goede combi. Sommige meiden zullen zich er niks van aantrekken, helaas doe ik dit wel. Al met al heeft het mij aan de eindstreep wel zekerder gemaakt.
Herstel
Tevens wordt er altijd vanuit gegaan dat als je jong moeder wordt de zwangerschap makkelijk is. Voor mij, lichamelijk, is het echt beter geweest om jong moeder te worden. Mocht ik ouder zijn geweest weet ik niet of een zwangerschap/bevalling wel een goede uitkomst had gehad. Na de tweede zwangerschap weet ik dat mijn lichaam niet gemaakt is om zwanger te zijn noch te bevallen. Ook die opmerkingen doen pijn, er wordt vanuit gegaan dat als je jong bent je “lekker snel hersteld” maar dat is niet in alle gevallen zo.. in mijn geval dus niet. Mijn lichaam heeft tot nu toe bij beide zwangerschappen en bevallingen het behoorlijk zwaar gehad. Ik heb mijn hele leven al het gevoel gehad dat mijn lichaam mij vaak in de steek laat, na beide zwangerschappen kan ik zeggen dat dit zeker het geval is en niet meer een gevoel. Na de komst van Milan droomde ik over een groter gezin, maar ben bang dat het voor nu goed is.
De tweede
Bij Jente haar zwangerschap ging het mij al iets makkelijker af. Ik besloot niks meer van de blikken aan te trekken en volop te genieten van de zwangerschap. Omdat de kans groot is dat ik met mijn 22 jaar, mijn laatste zwangerschap zou meemaken. Een gek idee dat je op zo’n jongen leeftijd al klaar bent met kinderen krijgen. Mensen kijken volgens mij des te meer als je met een dikke buik en een peuter rondloopt.. wat denken ze “Zou dat ook haar kind zijn?” Nee, denk maar… En kijk vooral. Want dat blonde prachtige knulletje is inderdaad van mij, net zoals dat mooie meisje in mijn buik. Dat is alles wat ik dacht en meer niet.
Het moederschap kan je zo onwijs onzeker maken maar ook weer juist zo zelfverzekerd. Voor een kind maakt niet niet uit wat jij allemaal hebt of hoe je eruit ziet. Het enige wat een kind van je wilt is je liefde en aandacht. En als jij in staat bent om hem of haar dat te geven, wat maakt het dan nog allemaal uit.
Ik ben blij dat ik jong moeder ben geworden. Het is niet het einde van de wereld, zeker niet.. het is een hele verrijking. Het is zo’n mooi iets, dat je de wereld compleet anders gaat zien door de ogen van je kind. Alles is zoveel mooier met hun erbij.