Je krijgt er zoveel voor terug :-)

Haar grootste hobby is het ontbloten van mijn borsten. Ik heb al eens in een volle tram mijn shirt omhoog getrokken, men had een prachtig zicht op mijn (niet al te florrissante want praktische) bh. Het is ook haar favoriete gespreksonderwerp. Ze vindt het heel normaal mijn borstomvang, en verder hoe ik mijn kleding opvul, eens even ter sprake te brengen in gezelschap.

Ik wil haar niet meer in de buurt hebben als ik douche. Naast plotselinge grijppartijen en geprik met vingers op alle plekken, is het gewoon niet goed voor mijn zelfvertrouwen.

' waarom heb je daar soms veel haar en soms weinig? Nu heb je veel. Niet mooi mama' "ik zag in een boekje een moeder met een dunne buik. Kijk, zo dun! De moeder van Mees heeft ook een baby gehad maar geen dikke buik meer. Een dikke buik is lelijk mamma, je moet ook een dunne buik!' "waarom heb je van die grote borsten als je ons toch geen melk wil geven?" au. au. au.

En dan mijn zoontje. Handig, zo'n draagzak. Vooral omdat het de edele delen een beetje bedekt. Hij zit het lekkerst als hij mijn shirt zo ver mogelijk naar beneden heeft getrokken. Om de 1 of andere reden heeft hij al door wanneer stoer gedrag gewenst is. Liep ik langs een groepje puberjongens dan schudde meneertje druk (toen 4 maanden oud) tussen mijn borsten met zijn hoofdje heen en weer. oh wat grappig.

ik voel mij kortom niet meer veilig in mijn eigen huis. Waar kan ik mijn klachten melden? Of dan toch de tip van een vriendin: alles onthouden en je kruit drooghouden tot de puberteit hahaha!!