Snap
  • Mama
  • Babyspullen

Je hebt van die dagen.....

Uren, dagen en weken gaat het goed. Tot ineens.... je zo een dag hebt....

Gisteren was zo een dag. Een dag vol confrontaties. Zo gaat het uren, dagen en weken goed. Zonder te huilen met een lach de dag door. En dan ineens; is er zo een dag dat het je op onverwachte wijze wordt geconfronteerd en er weer traantjes vloeien.

Vol goede moed gisteren naar het werk. Een herhaling van BHV. Altijd leuk en ontspannen. Gezellig met wat collega's wat brandjes blussen en op pop Annie je reanimatiekunsten opnieuw laten zien. Wat ik alleen totaal niet heb zien aankomen was dat, tijdens het reanimeren er ineens flash-backs naar boven kwamen van de nacht van 12 op 13 december 2014. De nacht van onze dochter Lieke*. Ik hoor op de achtergrond een AED en collega's spreken over een adrenaline shot in het hart van de patiënt. Ik barst, midden in de les, in tranen uit.  Gelukkig heeft een oplettende collega me de les uitgehaald en heeft hoofd BHV uiteindelijk maar de beslissing genomen dat ik de les niet hoef te volgen. 

Thuis gekomen is Ruben bij Oma. Ik kan daar op mijn fietsje niet komen. Dus even het huis voor mezelf. Post komt met een brief van het AMC. Er wordt een herdenkingsdienst georganiseerd voor alle overleden kindjes in het tweede half jaar van 2014. Weer schiet ik vol. Ik moet de lievelingsbloem van Lieke* meenemen (wordt mijn lievelingsbloem) en mag een kaartje met haar naam inleveren. Deze ga ik morgen samen met Ruben maken. Het is mijn dag niet. Ga zitten op de bank en laat alle emoties maar even over me heen komen.

Mijn man haalt me op, we gaan naar Oma, naar Ruben. We zijn nog niet binnen, of er rent een kereltje van zo een 95cm als een idioot naar ons toe. "papa, mama!" en ik krijg een knuffel met een lekkere vieze kus met open mond en de nodige bijbehorende snot. Ik lach. Hier doen we het voor! 

's avatar
9 jaar geleden

Pff. Heftig als je daar zo ineens weer mee geconfronteerd wordt. Hier ongeveer hetzelfde ik heb op 11-12-12 onze dochter Hanna (19-04-12) levenloos in haar bedje gevonden. 112 bellen en gestart met reanimatie, ook al wist ik dat het te laat was. Ze is overleden aan wiegendood. September 2013 moest ik op voor herhaling kinder EHBO . Ik heb toen aan gegeven dat ik de baby reanimatie niet zag zitten. Daar was begrip voor en heb ik ook niet hoeven doen. Nu moet ik in September weer, waarschijnlijk zal ik het nu wel moeten doen. Ik heb nog even om me er op voor te bereiden.

Jmjve's avatar
9 jaar geleden

Sterkte met de dienst. Herkenbaar gevoel wat een vieze snot kus allemaal wel niet goed kan maken!

CarmenNL's avatar
9 jaar geleden

Tranen in m'n ogen! Heftig hoor. Heel veel sterkte.

's avatar
9 jaar geleden

Pffff hier moest ik even een traan wegpinken... Heftig verhaal. Gelukkig dat je de andere dagen het minder zwaar hebt. En wat fijn dat je een klein manneje hebt rondlopen die je doet lachen! En die snottebellen neem je dan graag voor lief

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij leentje87?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.