Je eerste verjaardag, maar waar ben jij?

Liefste Daan,

Gisteren was het dan zover, je eerste verjaardag. Begin december was ik op de eerste verjaardag van je nichtje, slingers ballonnen taart en veel vrolijke mensen met veel cadeaus. En nee, cadeaus zijn totaal niet belangrijk, maar horen nou eenmaal bij een verjaardag en zeker die van een kind. Het was fijn om er te zijn, maar niet te lang, want zodra ik aan jou begon te denken en te beseffen dat dit niet jouw verjaardag ging worden, was het klaar en wilde ik naar huis. 

Ik wist niet goed hoe ik jou verjaardag moest zien, en wat ik erbij voelde. 

21-12 was ik er de hele dag mee bezig, vorig jaar ging ik nu naar het ziekenhuis, vorig jaar had ik nu de draaipoging en vorig jaar ging de bevalling bijna beginnen.. vorig jaar was de nacht dat je geboren was en op mijn borst mocht blijven liggen omdat je gezond was! Meteen een hoge apgar score Daan. Dit schrijvende komen de tranen weer, net thuis van werk en even alleen.. 

Liefste Daan, gister moest je 1 jaar worden.. zo simpel is het. Maar zo simpel is het niet, en dat is gewoon klote. Ik mis je zo. Op het werk werd de verjaardag van je geboortedag-genoot  gevierd, ik had mijn collega's aangegeven dat ik dat niet wilde zien. Dat werd gerespecteerd, al werkende op het kinderdagverblijf word je daar nou eenmaal soms mee geconfronteerd. Maar ik ben mijn verhaal lijn kwijt. 

Gister schat, gister werd je dus 1 jaar.. Ik wil bij deze al de mensen die aan jou dachten en een kaart stuurde en/of een cadeau bedanken. Ik weet nu hoe waardevol een kaart ontvangen is. Het dressoir staat vol lieve Daan, net als bij een ''echte' verjaardag. En dat doet mij zo goed! Natuurlijk was het ook fijn om via de telefoon berichtjes te krijgen!

De dag begon raar, en moeilijk. In de auto op weg naar mijn ouders (waar het gedenkbeeld staat die je op de foto ziet) zei mijn vriend ook nog dat dit niet is zoals het hoort, ook je pap vond het lastig! Bij mijn ouders verzamelde de families voor je verjaardag. Ik had een ijstaart besteld en in huis gehaald. We onthulde het gedenkbos en het beeld en aten taart. Mijn vader had nog een speech en het was fijn samen zijn. 

Smiddags waren we thuis met z'n 3e, we waren helemaal op. Het rouwen zuigt je leeg. totaal leeg. Je opa zei: Daan was groots in het klein zijn. En dat ben je! Ik hou van je Daan. Sorry, ik heb geen idee of dit wel een logisch verhaal is, en ook nu weer te leeg om het na te lezen. 

Liefs, je mama.