Snap
  • Mama

Jaloers op de vrijheid van mijn kinderloze vriendinnen

Ik voel me er een vervelend over, maar wil graag mijn verhaal delen. Soms, eigenlijk steeds vaker voel ik jaloezie...

Ik ben jaloers op de vrijheid van mijn kinderloze vriendinnen. Eerst was ik een van hen... We gingen veel op stap en al vrij snel was ik de enige met een vriendje; Roland. 

Bij de andere meiden uit mijn vriendinnengroep kwamen er wel wat scharrels voorbij maar nooit iets serieus. Elke vrijdagavond was het meidenavond en vaak ook op zaterdag startte de borrel al in de middag. Tussen Roland en mij ging het steeds beter en we besloten samen te gaan wonen. Intens gelukkig waren we toen we ontdekten zwanger te zijn. Bess was al snel een feit en o wat ben ik blij met haar. Er veranderde veel, de stapavondjes werden wat minder frequenter maar daar had ik totaal geen problemen mee. 

Ook ons elke 2 jaar terugkerend weekje weg (naar Malaga/Ibiza/Valencia) leverde ik zonder ook maar 1 seconde te twijfelen in. Bess was er namelijk net en ik ontdekte zwanger te zijn: Jaxx was onderweg! Wow wat een geluk!!!

Nu, een tijdje verder betrap ik mezelf op het missen van mijn oude leventje. Laten we wel even duidelijk stellen dat ik voor geen goud mijn leven nu kwijt zou willen en Roland, Bess en Jaxx zijn het beste wat me ooit is overkomen... Maar toch dat gevoel. 

Een paar meiden uit mijn vriendinnengroep hebben al een tijdje een serieuze relatie, maar er zijn ook nog een heel stel happy singels. Eens per twee maanden ongeveer sluit ik aan en geniet dan intens van het uitgaan. Dan slaap ik bij een vriendin en kan ik de dag erop nog een beetje bijkomen. Toen ik weer een avondje in de agenda zette zei Roland: ''Alweer? Je gaat steeds vaker op stap met de dames''. 

Ow, daar had ik niet zo bij stil gestaan... En toen voelde ik me benauwd. Benauwd door mijn rol als vrouw en moeder. Ik kan niet meer wanneer ik wil op stap, zonder zorgen. Nee, ik heb een prachtgezin die op mij rekent. En eens in de twee maanden vinden zij het prima dat ik mezelf 'beloon' met een avondje uit, maar vaker? Nee dat is niet de bedoeling, dat vind ik zelf ook. Maar het voelt soms anders.

Is dit herkenbaar voor mede-moeders? Ben benieuwd... 

7 jaar geleden

Herkenbaar!

7 jaar geleden

Wat fijn dat ik niet de enige ben :)

7 jaar geleden

Precies, als je gaat, dan is het wel extra fijn!!

7 jaar geleden

Ja, dat herken ik. Ik ben ook zooooo gelukkig als ik mijn kids zie en zou echt niet zonder ze kunnen. Voorheen ging ik vaak op stap dus daarom mis ik het nu denk ik. Als ik net als jou al niet zo vaak ging, zou ik het minder missen :)