8 jaar geleden
Irritatie aan één van mijn kids..
Ik ben gelukkig getrouwd en heb 3 kinderen. Twee meisjes en een jongen. Ik ben opgegroeid met 3 broers en was dus echt een jongens/meisje.
Ik hield van klimmen, voetballen en mijn broers waren mijn grootste voorbeeld. Nu kan 1 dochter super goed met mijn zoon opschieten en dat vind ik prachtig om te zien. Hoe ze achter elkaar aan rennen en niet vies zijn van een beetje modder, ik zie mezelf er helemaal in terug. Nu is mijn andere dochter echt een tuttebel en daar kan ik me soms zo aan irriteren. Het mag eigenlijk niet maar ik erger me er af en toe zo aan dat ik even van me af moet schrijven. Wanneer we lekker op een zondag middag naar het bos gaan om te wandelen wilt ze perse haar prinsessen jurk aan en haar poppen meenemen. Mijn man probeert dan rustig uit te leggen dat ze daar lekker kan spelen, dus makkelijke kleding aan moet en haar poppen niet nodig heeft. Ik kan het namelijk niet rustig uitleggen, ik word dan boos en dat wilt mijn man niet. Ik probeer dan uit te leggen dat ze anders echt niet luistert want we hebben dit probleem nou al zo vaak gehad. Ik kan die discussies dan niet aanhoren en ga vaak al lekker in de auto zitten met mijn andere kids. Die twee zijn altijd zo enthousiast en blij als we zo’n uitstapje maken. Ik vind het zo leuk dat ze goed met elkaar op kunnen schieten en lekker actief zijn. Zelfs met slecht weer popelen ze om buiten op het pleintje bij ons voor te spelen. Af en toe als het heel hard regent moet ik wel nee zeggen maar ik laat ze ook vaak hun gang gaan. Mijn andere dochter zit liever binnen op haar kamer te spelen, dan vraagt ze aan mij of ik haar vriendinnetje die om de hoek woont wil bellen om te vragen of ze bij ons komt spelen. Ik zeg dan altijd dat ze gewoon naar haar toe mag om het zelf te vragen, maar nee dan hoeft het niet meer van mevrouw want ze heeft het koud dus wilt niet naar buiten. Dan ben ik er al meteen weer klaar mee en geef ik haar straf. Ik probeer geen voorkeur te hebben voor mijn andere kids maar af en toe zorgt ze ervoor dat ik dat wel heb. In de avond heb ik vaak spijt van mijn daden en probeer ik de volgende ochtend met een andere stelling op te staan. Bij het ontbijt gaat het dan ook goed tot dat er weer een situatie ontstaat waaruit blijkt dat ze echt een tuttebel is. Ik wil haar dit zo graag afleren en gewoon met mijn andere kids laten spelen, maar heb geen idee hoe..
peetje80
Ik heb je verhaal even op mij in laten werken. Gister al gelezen namelijk maar toen was ik zo boos dat ik beter niet kon schrijven. Boos om het feit dat jouw dochter niet goed genoeg is voor jou. En waarom, omdat zij anders is dan jou en je andere twee kindjes. Elk kind is uniek en die unieke kant moet juist door iedereen en zeker door jou als moeder, geaccepteerd worden. Dit zegt trouwens zoveel meer over jou dan over je dochter!!!! Jouw dochter die zichzelf durft te zijn en jij als moeder, nee ik zal het niet uitspreken. Maar hulp dat moet jij zeker zoeken, hulp om deze rare en zieke gedachte uit je hoofd te halen. Ik zou mij echt schamen om jou als mijn moeder te hebben sorry dat ik het moet zeggen
Leyla Ummels
Laat haar toch lekker gaan, komt vanzelf wel.. Als ik een dochter had en die wilde in haar prinsessen jurk met knuffels naar het bos, dan mag ze dat lekker doen. Snap echt niet waar, je je druk om maakt. Je bent nu zelf als een tuttebel bezig ;)
Anoniem
Stel je het eens andersom voor: jij bent een tuttebel moeder en irriteert je juist aan die 2 jongensachtige-kinderen van je. Je wordt boos als ze in makkelijke kleren naar het bos willen of als ze steeds buiten willen spelen. Ze moeten van jou per se in prinsessenkleding met poppen naar het bos want het mag alleen op jouw manier. Als ze niet binnen blijven, straf je ze. Je wil ze afleren om zoveel buiten te spelen en te ravotten. Zielig toch??? Nou, dat doe je nu precies je dochter aan.
Anoniem
Ik begrijp ook werkelijk niet waarom ze alleen op jullie manier in het bos mag spelen. Waarom niet met prinsessenjurk en poppen? Als zij dat nou leuk vindt? En waarom moet ze in de regen lopen als ze dat niet prettig vindt? Heel vreemd en schadelijk om een kind zo te proberen opleggen hoe ze moet zijn en hoe ze moet spelen. Laat haat gewoon zichzelf zijn!