In het dagelijks leven ben ik vriendin, mama en paraveterinair.
En tja dan word je weleens gebeten...
In het dagelijks leven ben ik Vriendin(want tja nog steeds geen ring), Mama(fulltime), en paraveterinair (paravetewatte ? Hoor ik je denken. Dat betekend dierenartsassistente). Al deze rollen vervul ik natuurlijk met heel veel liefde en plezier.
Ik ben 3 dagen in de week aan het werk als dierenartsassistente. Ik doe dit nu 5 jaar met veel plezier. Mijn werkzaamheden zijn erg verschillend en zo is er nooit een dag hetzelfde. Dag in dag uit zie je verschillende patiënten. De een iets liever dan de andere, de een iets zieker dan de andere. De een werkt net iets beter mee, en de andere moet soms in de houdgreep gehouden worden voor een simpel prikje. Soms komt er een klein snoezelig pupje langs, maar soms staat er ook ineens een bloeddorstig monster in de praktijk. Gelukkig word je daar na wat ervaring steeds handiger in en draai ik nu mijn hand niet meer om voor bloeddorstige enge boze chihuahua’s. Want ja mensen, vaak zijn het de kleine pittige hondjes die het gevaarlijkst zijn (haha). Gelukkig hebben we daar muilkorfjes voor en met een hoop lieve woordjes komt dit dan tot een goed eind.
Tot ik dan eind vorige week bij mijn vriendin verscheen (op gepaste afstand rustig mensen) met een grote blauwe plek op mijn arm. Wat wel vaker gebeurt door mijn werk want tja ze werken niet allemaal even goed mee. Het viel haar gelijk op en ze zei ohjeej weer gebeurd op je werk terwijl ze naar mijn arm wijst ?! Ik keek naar mijn arm en kon mijn lach niet inhouden.. Nou dit keer was het een iets ander bloeddorstig wezen. Een klein blond, schattig, 1 jarig mini monster met een opkomend melkgebitje. Ja mensen de dader was mijn dochter. Zo tijdens het knuffelen zette ze vol trots haar melkgebit in mijn bovenarm. Wat resulteerde in een enorm grote blauwe plek..Ze schrok zo van mijn schreeuw op dat moment dat ze het op een huilen zette. Arm kind. Na wat pedagogisch verantwoord uitleggen dat bijten niet echt heel vriendelijk is stopte de tranen. Trots wijste ze naar haar tandafdruk op mijn arm. DIE !!!! Ja die, heb jij gedaan inderdaad. Dus lieve mensen, nu ben ik op zoek naar een muilkorf die ik om kan doen bij mijn dochter. Iemand tips ? (GRAPJE NATUURLIJK!!!!!!!!).
Risico van het vak zullen we maar zeggen he 🙊.
Ik ga weer even verder knuffelen met mijn kleine lieve bijtgrage krullebol💖.
Joejoe tot de volgende keer 👋.
Kayleigh.tm
Ohhh dat is zo een mooie baan! Wel een moeilijke benaming haha! Klinkt zo chique