Ik zit weer eens in een rollercoaster (vervolg)

Het vervolg op het weekend..

We hebben het weekend achter de rug, zondag avond komt vriendlief thuis.
Nadat er vanuit mijn kant enig ongenoegen is geuit via de sms. Dit betrof in eerste instantie een baal momentje betreft het even niet de auto ter beschikking te hebben. (reden: moeder belde of mijn dochter mocht komen spelen omdat ons nichtje er ook was. En ja ik had me in allerlei bochten kunnen wringen, het hele verhaal betreft het weekend kunnen vertellen.. Maar daar had ik totaal geen zin in.)

Maar nadat berichtje was het inderdaad de reactie die ik verwacht had. Ja je kunt toch met de fiets.

(Hij had zeker een punt, nadeel was dat ik dus met mijn rug klachten zat en juist nu niet de puf had,.)

Maar goed.. dat terzijde. Het ging uiteindelijk al via de sms verkeerd.. Ja door mij.. Ik begon over het weekend.. Dat ik ervan baalde hoe het gegaan is en dat ik hoopte dat hij en dochterlief al iets hadden uitgesproken.

Daar werd erg vervelend op geantwoord. Een uitspraak die serieus leek op een eerder bericht die ik kreeg van zijn ex-vrouw. (Hierdoor ging er bij mij al een naar gevoel af. Een alarmbel die ik liever niet laat afgaan)

Er stond:
“Iedereen maakt fouten schat en leert er dan meestal iets van. Ik heb het in haar ogen verkeerd gedaan, hebben we het allang over gehad. Ik was de slechte vader die alleen maar blowde en gamede en alleen samen met z’n zoontje honden uit liet. Daar moet ik mee leren leven maar ga daardoor deze kans niet laten schieten. Zij heeft alles uitgevreten wat God verboden heeft maar daar ga ik nu niet nog eens straf voor bedenken of iets. Is gebeurd, kan er niets mee”.

Voor het eerst dat hij zoiets naar me schrijft. Dus totaal niet zijn stijl, zijn manier van schrijven naar mij.

Laat ik voorop stellen dat ik niet iemand ben die het contact tussen ouder-kind wil verpesten. In tegen stelling tot. Maar het is nu op dit moment zo dat Dochterlief dus alle touwtjes in handen heeft. Zij bepaald wanneer zij komt.

Er leek niets besproken te zijn tot ik dat bovenstaand bericht kreeg.
Bleek dus al wel besproken te zijn dat wat Dochterlief dwars zat.
Wat ik niet wist, hoe hard hij beweerd van wel. Prima als hij denkt alles verteld te hebben. Maar helaas nee. Ik weet dat hij over de ontmoeting na de zomervakantie een aantal dingen heeft verteld. Omdat ik gevraagd heb hoe het was, hoe het ging. En met merkbare tegenzin vertelde hij dat zij voornamelijk aan het woord was. Waar ik nog gevraagd heb van “goh, is het nu dan uitgesproken allemaal?”

Hierop kreeg ik toen een antwoord en dat kwam erop neer dat het nee was, er rustig aan gedaan werd en hij allang blij was dat hij haar weer gezien had.
En dat hij het over mij gehad had, hoe naar alles wel niet voor mij is. De hele situatie. En dat dochterlief de auto erg mooi vond.

Dat is alles wat ik wist. En met die informatie ging ik het weekend dus in.
Om eind van het weekend dus te horen dat dit dus al besproken was.

Na onze smsjes onderling. Kreeg ik een apje van Dochterlief.
Met het bericht; “Ik wil het graag goedmaken”. “Ik wil voor Q. nog een cadeautje kopen voor haar verjaardag. Wat vind ze leuk? Iets van klei?”

Nadat ik dat las ben ik er vriendelijk op ingegaan. Gezegd dat ze geen cadeautje hoeft te kopen. En haar verteld dat het fijn zou zijn dat ze dan vaker bij papa in het papa-weekend zou zijn, zodat haar zusje het ook een beetje begrijpt. En d’r zus af en toe nog eens ziet.
Het antwoord daarop was dat zij dit begreep. En dat zij van plan is om nu om het weekend bij papa. Bij papa te komen. En later weer iedere keer dat het papa-weekend is.

Vervolgens komt vriendlief dus ’s avonds thuis. Verteld honderduit over visjes die aangevreten leken, bracht 2 meervallen mee en stopte ze bij ons in het aquarium. En nog veel meer.
Dus vervolgens vertelde ik dat ik een berichtje had gehad van Dochterlief. Daarbij de vraag of dit uit opdracht was van hem. Nou dat was niet het geval, maar hij wist wel dat ze me een bericht zou gaan sturen.

Niet veel later begon ik over het feit dat ik niet wist dat alles al “opgelost” was tussen hun.
Werd me niet in dank afgenomen en net als het smsje, geïrriteerd op gereageerd.
Nadat ik dat met rust liet, begon hij over het feit dat dochterlief rookte en zou gaan stoppen en nu een mega belofte had gedaan aan zijn moeder.
Ik was nieuwsgierig dus vroeg hem wat voor een belofte dit dan was.

De belofte: “Als je per direct stopt met roken, krijg je 1000,- euro”.

Mijn reactie hierop was: “Meen je dat?, lijkt me niet heel handig gezien wat ze allemaal gedaan heeft. En voordat ik hierover kon door praten… Werd het me allemaal afgekapt.
Volgens vriendlief zie ik het allemaal negatief en daar moet ik toch maar eens mee ophouden.. Die woorden die blijven hangen..

Heb hem toen redelijk boos verteld dat ik hier niet van gediend ben, ik kan dus werkelijk geen mening geven want dan krijg ik een geïrriteerde boze vriend.

Het is niet de eerste keer dat hij boos reageert op dingen. Meestal als het gaat over iemand die hem aan het hart gaat en ik heb er een mening over dan bam!

Vervolgens is het niet uitgepraat, het gesprek was afgekapt.. beide boos.

Dag erna is het alsof het zonnetje schijnt en er geen vuiltje meer aan de lucht is. Heel bijzonder…

Totdat..

Gisteravond.. Hij wilde nog “even” langs de kringloop, naar een oude vriend. Want hij had via die oude vriend een foto camera kunnen kopen. En vond het gepast om hem even te bedanken.
Deze kringloop bleek tot 21.00 geopend te zijn.

Om half 10 heb ik hem een berichtje gestuurd. Met de vraag of dat hij er een latertje van ging maken.
Geen probleem lijkt mij. Althans was vanuit mijn kant goed bedoeld.
Weet graag waar ik aan toe ben. Helemaal als je “even” gaat bedanken.

Kreeg ik terug dat de kringloop tot 21:00 open was en dat hij aan het bijkletsen was met een oude vriend. En dat de tijd snel gaat.

Prima dacht ik.

Vervolgens komt vriendlief thuis rond 22:00 uur.
En hij vertelde niks, helemaal geen woord over zijn bezoek daar.
Dus nieuwsgierig als ik ben vroeg ik hem hoe het was.
Kreeg ik een geïrriteerd antwoord.
Nja heb hem hierna wederom gezegd dat hij voortaan maar lekker ziet wat hij doet en dat ik er niet meer naar zal vragen.

Ja en dan ga je nadenken…
Althans ik ga nadenken…
Lijkt er nu op dat hij denkt dat ik het groene monster bij me heb.. Het Jaloerse groene monster. (Ik weet hoe die voelt en nee niet het gevoel dat dat zo is.)
Nu heb ik voor mezelf heel helder dat iedere keer als er iets is met een naaste(vader-moeder-dochter-zoon-ex) en hij mij erover verteld of als ik hem ernaar vraag. Dat hij een verdedigingsmechanisme aan zet.

En dat maakt het voor mij heel lastig.

Vanmorgen een "schokkende" ontdekking gedaan.(althans had het al verwacht)
Dochterlief heeft online een foto neergezet met een brandende sigaret in haar mond (Tja... Een bewijs van het feit dat het niet gelukt is... Nee het is niet aan mij hierover iets te zeggen of om er iets mee te doen.. Zit me wel dwars want ik constateer iets maar kan er.. nee mag er niks mee...)

Nu heb ik toevallig vandaag mijn afrondende gesprek gehad met mijn therapeut. En hierin dit bovenstaande ook benoemd.
Nu werd het voor mij duidelijk dat ik inderdaad niet het groene monster naar buiten laat treden. Of voel. Maar serieus een kwestie is van het is aan hem om af te wegen wat hij hierin doet. Het opnemen/verdedigen van voor zijn gevoel mijn “aanval” op zijn geliefdes. En zijn reactie daarop.

Ik vind het moeilijk maar ga mijn in boosheid vertelde woorden wel in werkelijkheid brengen. Ik ga niks meer vragen over die dingen hoe lastig ook. En als hij er zelf mee komt hoeft hij van mij geen mening meer te verwachten. Ben er even klaar mee..

Wie weet veranderd het wel weer.. maar dat kan ik van te voren niet voorspellen..