Ik zit weer eens in een Rollercoaster

Rollercoaster aan emoties

Weet even niet waar ik het kwijt kan, daarom besluit ik het van me af te schrijven.
Heb geen groot sociaal netwerk en familie wil ik ook niet steeds lastig vallen met mijn rollercoasters.

Zal even vertellen over onze situatie:

Mijn vriend heeft 2 kinderen, dochterlief in de pubertijd en een zoon van bijna 10.
Ik heb zelf een dochtertje van 5 jaar.

Ik hoor via een smsje donderdag middag dat ze het hele weekend er zal zijn.

Ja zo blij dat je na ¾ jaar eindelijk dochterlief weer een weekend ziet.
Echter niet zo blij met de manier waarop dit allemaal gebeurd is.

Nu zal je denken wow das leuk nieuws! Ja is het ook! Maar het heeft een zware zwarte kant..

De zwarte kant van dit plaatje is dat Dochterlief een ¾ jaar geleden ineens foute vrienden kreeg. En gevolg daarvan ook nog eens dat ze onze regeltjes niet zo nauw wilde nemen. En nadat wij haar hierop hadden aangesproken wilde ze de weekenden van papa ineens niet meer komen.
Later toen zij dus boos/afwijzend etc gedrag vertoonde vertelde zij dat dit kwam omdat papa wel eens blowde en aan het snuiven was. En dat ze dit zelf had gezien.
Dit voerde ze heel lang als reden aan. Ik heb verteld tijdens een gesprek dat beide ouders vroeger naar feestjes gingen en daar wel eens wat namen. Maar dat dit verleden tijd was en dat dat nu zeker niet meer aan de orde was. Althans voor papa niet. Mama is aan de drank en dat weet ze.
Over dit gesprek ben ik later nog zelfs nog gebeld door mama. Weliswaar midden in de nacht en ben ik verrot gescholden voor van alles en nog wat. Omdat ik vertelde over iets van vroeger. Maar goed dat is nu even niet aan de orde.

In de tussentijd heb ik pogingen gedaan het contact te onderhouden, dan wel via app/smsjes en telefoontjes. Elke keer beloofde zij dat ze zou komen. En gaf ze na half jaar aan dat zij blowde, pillen, drank, de hele mikmak aan het doen was. Zelfs geld had gejat van de vriend van haar moeder.
En geld vroeg aan mij via de app, aan oma. Om zo drugs te kunnen gaan halen.
Hierover was ze later redelijk open. Echter zo’n 4 weken geleden de eerste dag na de zomervakantie (die we zonder haar hadden) wilde ze ineens wel papa zien. Dus ook dit werd last-minute gedaan. En wederom zonder vooraf waarschuwing dat vriendlief contact had opgenomen met dochterlief. En dit dus een gevolg had kunnen zijn. Ik heb bonusdochter al die tijd niet meer gesproken. geen apje/smsje niks. 

Mijn dochter heeft het hier ontzettend moeilijk mee gehad. Niet dat ze de reden wist van het niet verschijnen van “haar” grote zus. Wel dat ze haar niet zag en nog komt het ter sprake dat ze haar niet meer zal zien. Ze heeft het er oprecht moeilijk mee.

En nu na deze informatie ga ik door op dit weekend. Wat er voor de deur staat.
Mijn bonus dochter gaat dus dit weekend doorbrengen met papa. Althans dat was donderdag avond het hele idee. Ik gun het mijn vriend, haar papa heel erg van harte.

Nu is daar ineens vanavond weer een verandering ingekomen want ze is uit logeren vandaag tot morgen ergens in de loop van de dag.

Ik zou in eerste instantie bonusdochter dus niet gaan zien, met als reden dat ik het niet zie zitten dat mijn dochter dus een heel weekend haar grote zus ziet. Om vervolgens weer een hele lange tijd niks te horen. Klinkt vreemd en heel tegenstrijdig maar ik wil dat verdriet niet weer zien. Met alles wat mijn bonusdochter deed en na alles wat ze gezegd heeft en gedaan. En nota bene al sinds de vakantie geen app/sms meer gezien van d’r, laatste bericht was van mij met de vraag of ze nog zou komen en dat er vast wel iets te regelen valt met haar moeder.

Nu is het zo dat vriendlief vanavond besloot om een nachtje hier te slapen met m’n bonus zoon, omdat bonusdochter toch uit logeren is.
Het klinkt allemaal leuk, toch voel ik me niet happy erbij. Met het hele gebeuren niet. Het zit me dwars dat dit even last-minute medegedeeld word en ik er maar mee moet dealen.
En vervolgens buigt hij het weer om. En tja.. klinkt echt heel onaardig maar denk dat dat puur is zodat hij de auto ter beschikking heeft met z’n kids.

Ik heb zo’n onderbuik gevoel.. die komt ergens vandaan ja.. klopt. Aangezien er eerst een smsje kwam met moet onze jongste zwemmen morgen? Waarop ik aangaf dat dat zo was.
Vervolgens een bericht met oh, ja anders had ik de werkbus neergezet en de auto gepakt. En Vervolgens dat er op zondag niet met de werkbus gereden mag worden. Anyway.. van allerlei redenen om dus de auto te hebben. Waardoor het nu voelt alsof het goed bedoelde nachtje slapen, puur is om zo de auto ter beschikking te hebben..

Tja.. niet aardig gedacht van mij, is ook echt niet tof dat ik dat denk en niet gewoon kan denken wow wat leuk! (Ik ben helaas in het verleden al zo vaak op m’n bakkes gegaan dat ik zo neig naar negatief i.p.v. het leuke ervan in zien..)