Ik wil feesten, shotjes knallen en op de toog staan!

Oh God! Wat mis ik het zorgeloos uitgaan! Het was allemaal gepland, stuk voor stuk. In maart kon ik mezelf eindelijk terug laten gaan. Ikzelf ging terug werken, Ceres ging naar de crèche en zelfs af en toe op logement. Dimitri had geregeld dat hij op vrijdagavond thuis was zodat ik ook af en toe eens carnaval kon vieren en toen was de lockdown daar.

Eerst was ik zwanger, het feesten wat ik altijd graag gedaan had, was niet meer hetzelfde. Toen kwam de borstvoeding en een pasgeboren baby. Heel af en toe kwam er dan wel eens een babysit en gingen ik en Dimitri weg. Maar dit was beperkt want Ceres was nog klein.

Dan kwamen de drukke feestmaanden en moest Dimitri veel werken en toen was het eindelijk eind februari begin maart. Ik ging terug werken dus de regelmaat ging terug beginnen en wat had ik nood om af en toe nog eens Lotte te zijn ipv mama. Op het werk deed dit al deugd! Ik was terug het kleine verpleegstertje dat er veel te jong uit zag om een zoontje te hebben, maar ah dat was ik al gewoon. En zoals gepland stond in maart, ging ik ook terug af en toe de kans krijgen om terug Lotte de vriendin te zijn of Lotte het feestbeest.

Dit heb ik ook gewoon nodig, ik ben zo blij met ons mannetje maar de nood om af en toe mezelf niet te verliezen zit er nu eenmaal in. Om de beste versie van mezelf te zijn heb ik net juist soms die losbandigheid nodig. Begrijp me niet verkeerd, indien dit van toepassing was bleef Dimitri nuchter, kolfde ik of bleef Ceres gewoon fijn ergens logeren.

Dit was allemaal tot in de puntjes gepland tot de Corona plots onze paden kruisten. En nu, meer als een half jaar later merk ik echt dat de nood hoog zit. Lekker uit eten gaan met de man waar ik van houd, eventjes terug een koppel zijn ipv altijd mama of papa. Kortom zorgeloos genieten! Oh wat ga ik blij zijn als dat terug mag. En om terug te komen op het eerste feit, maakt dit mij een slechte mama dat ik af en toe nood heb aan het ‘Lotte-zijn’? Ik hoop van niet, ik ben nu eenmaal niet gemaakt om alleen maar ‘mama’ te zijn, al is die taak wel de allermooiste taak van de wereld en zou er ik niet meer zonder kunnen.