1 jaar geleden
Ik weet dat ik van je hou
Wanneer je gevoel en je emoties geblokt worden voel je ook geen liefde
Iedere dag zeg ik het tegen de kinderen, de woorden 'ik hou van je'.
Ik weet ook dat ik dit meen. Ik zorg voor ze met heel mijn hard en alles was ik heb. Ik wil dat ze niets te kort komen.
Wanneer ze uit mijn zichtveld zijn raak ik in paniek. Zoveel angsten om ze kwijt te raken op welke manier dan ook.
Alléén ik ken ze door en door. Er zal dan ook geen betere moeder voor mijn kinderen zijn dan ik.
En toch ontbreekt het gevoel van houden van. Heel soms voel ik me trots, trots op mijn kinderen. Op die momenten raak ik dan ook altijd geëmotioneerd en roller de tranen over mijn wangen. Of schieten mijn ogen vol.
En ik weet (door open te praten over mijn postnatale depressie) dat er meer moeders zijn waar dit heel herkenbaar voor is. Maar het wordt vaak niet hardop gezegd omdat het zo'n taboe is om over te praten. Want je zou trots en blij moeten zijn omdat je een gezin hebt. Dat moet je koesteren en daar moet je van houden.
Ging dat maar zo makkelijk, gevoel voelen....
Ik weet dat het goed komt. Ik ben kei hard aan het werk om mijn gevoel weer te kunnen en mogen voelen.
Maar wat voel jij eigenlijk wanneer je van iemand houdt?
Anoniem
Zo herkenbaar! Onze oudste is prematuur geboren en voelt altijd alsof ik "in dienst" ben van hem. Niet dat moedergevoel hebben. Hij is nu 4,5 en langzaam begint dat meer te groeien. Misschien komt dat ook omdat hij nu een broertje heeft waarbij ik meteen "aan" stond. De gedachte dat er iets met hem is, pijn heeft etc maakt mij angstig/verdrietig. Het oer gevoel is er maar het moedergevoel naar hem..
Anoniem
heel herkenbaar ❤️
Suzanneav
Zo herkenbaar. Dat voelen komt weer! Zet hem op ❤️ en prachtig hoe je bewust bent van het feit dat jouw kinderen niet voor niks aan jou zijn gegeven: jij bent de beste mama voor hun. Fijn dat je zo goed kunt relativeren 🙏🏼
Anoniem
Herkenbaar! Dat je dit deelt, zegt al genoeg hoeveel liefde jij voor je kinderen hebt! Je bent een super mama! 🌼