8 jaar geleden
Ik voel me gestraft, omdat ik graag mama wil zijn.
Hoe ik al jaren zoek naar een baan, maar deze niet kan vinden. Hoe veel ik ook solliciteer.
Al voordat we besloten dat we graag een kindje wilde heb ik altijd gezegd, ik wil daarnaast ook een paar uur per week blijven werken. Nu is onze oudste 6,5 en geniet ik van het thuis zijn bij mijn kinderen.
Ja ik geniet ervan, maar ik mis toch iets. Ben dan ook al sinds einde verlof van onze oudste op zoek naar een nieuwe baan, helaas tevergeefs, ja heb soms wel iets, maar dat is uitzendwerk of werk in een branche waar ik me niet prettig voel.
Ik heb soms stiekem het gevoel dat je gestraft wordt voor het willen hebben van een gezinnetje. Ik solliciteer me al dik 6 jaar suf binnen de branche waarin ik jaren heb gewerkt, ben ondertussen 35 en wordt nu dus afgewezen, omdat ik geen recente ervaring heb, genoeg relevante dat wel, maar dat doet er allemaal niet toe.
Ik denk neem eens contact op met het uwv, vragen naar een opleiding/omscholen, wat hun kunnen betekenen voor mij, daar dien je tegenwoordig 50+ voor te zijn... Iedereen heeft het maar over de werkloosheid onder de jongeren en de ouderen, sorry maar ik met me 35 val daar tussen in, samen met nog veel andere en wij willen ook graag geholpen worden aan een nieuwe baan.
Of weet je wat we doen mee aan het programma dubbeltje op zijn kant, die helpen je ook aan werk, zonder problemen, want ja ze kunnen geen nee zeggen als je met een camera voor de deur staat he...
Wat is dit toch allemaal, waarom wordt mij en zoveel andere met mij geen nieuwe baan gegund... Ben me zoektocht zat. Krijg de neiging om te zeggen bekijk het allemaal maar, maar dan kijk ik naar me gezin en denk nee, wij verdienen ook beter dan nu.
Dus lieve werkgevers van Nederland, denk ook eens aan die herintredende mama's, die graag naast het mama zijn een aantal uur in de week willen werken.