6 jaar geleden
Ik vind het vriendje van mijn kind zo'n etterbak
Lennox heeft een vriendje. En ik vind dat zo'n onuitstaanbaar rotkind. Ik vind het ook vreselijk dat ik dat zo voel...
Sinds kort gaat Lennox naar school en dan weet je het wel. Speelafspraak hier, speelafspraak daar. Mijn ervaring is dat zeker in de kleutertijd de vriendjes nog wel eens wisselen. En hopelijk is dat ook zo bij Vince. Vince zit bij Lennox in de klas en hij wil de laatste paar weken graag met hem spelen. Ik zeg natuurlijk geen nee.
De eerste keer ging hij bij Vince spelen. Toen hij thuis kwam was ik in shock. Ze hadden (het was op een woensdagmiddag) bij de lunch donuts en croissantjes gehad. Ik ben echt niet zon zeikerd met suiker en een donut vind ik prima, maar dan wel 1 en daarnaast ook een boterham. Maar hij riep opeens ook 'homo'. Verbaasd en boos tegelijk vroeg ik hem wat hij nou zei. Hij zei dat de vader van Vince, Dylan, de groter broer van Vince zo riep. Say what?
En of dat nog niet erg genoeg is, vind ik zijn moeder ook een vreselijk ordinaire del. Volgens mij is alles opgespoten aan dat mens en hoe ze altijd op haar torenhoge hakken en haar hondjes op het schooplein paradeert, niet mijn ding in ieder geval.
Maar goed, het gaat niet om Vince zijn moeder maar om Vince zelf. Ik dacht we geven het nog een kans. Dus de woensdag erop kwam Vince bij ons. Ja hoor, daar begon het gezeur. Ik lust geen bruin brood, alleen maar wit. Ik lust geen kaas en worst. Ik WIL hagelslag. Dus niet zo van, mag ik misschien, maar nee heel drammerig. Na de lunch vroeg meneertje direct om een snoepje en toen ik bij de lunch vroeg of hij ook een glas melk of een beker thee wilde, riep hij: nee ik wil prik. Oke, niet mijn kind dus whatever. Laat maar gaan. Bij mij krijgt hij geen prik, maar verder zeikt hij maar aan.
Een uur later moest hij poepen. Mijn kleuter kan ook zijn billen nog niet afvegen, maar als je je al irriteert aan een kind, dan wordt het helemaal een moeilijke klus, geloof mij maar. Dus haf kokhalzend veegde ik de billen van die kleine (stinkende) etterbak af.
Het spelen verliep alles behalve soepel. Meneer wilde schieten (gaat niet, ik heb geen pistolen in huis) of gamen en dan Call of Duty. Nou hebben we wel een playstation, maar geen schietspellen voor 18+. Dat ging hem dus ook niet worden. Lennox wilde met de duplo spelen en de playmobil. Vince had daar duidelijk geen zin in, dus in plaats van leuk spelen werd alles wat Lennox bouwde ruw in elkaar getrapt. Om de tijd maar wat te doden vertrok ik met alle kids naar het park. Mijn dochters gingen dus ook mee. Nou hoe had ik het bedacht. Hij zat de meiden continue te plagen. Ik werd er echt gek van.
Ik was zo ontzettend blij toen het 5 uur was. Maar mijn blijdschap was van korte duur. Want om 5 uur werd meneertje mooi niet opgehaald. Om half 6 kwam grote broer Dylan zijn kleine broertje ophalen. Komt je moeder niet vroeg ik nog. Nee die was nog bij de nagelsalon (verrassend, maar niet heus). Een warme begroeting tussen de broers bleef ook uit. Kom hier Vince we gaan. En toen Vince niet opschoot, hoorde ik ook nog een: schiet op idioot, we moeten gaan. Gezellige boel daar.
's Avonds voorzichtig gepolsd bij Len wat hij nou zo leuk vindt aan Vince. Er kwam weinig zinnigs uit. Ik wil hem niet verbieden om met Vince te spelen, maar ga het toch wel heel erg stimuleren om een ander vriendje te zoeken. pfff lastig dit hoor. Is het herkenbaar voor jullie?
Anoniem
Eerlijk gezegd vind ik het nog zielig voor dat jongetje ook! Waarschijnlijk kan hij er niks / niet veel aan doen! Wat ik uit je verhaal kan opmaken is dat ik het idee krijg dat, dat manneke thuis geen ander en/of normaal voorbeeld van huis uit mee krijgt qua de manier van praten daar, leven, de voeding, de manier van spelen en met elkaar omgaan. Uiteindelijk is hij er straks wel de dupe van dat niemand meer met hem wil / mag spelen dat vind ik best wel triest..
Anoniem
Ja ik herken het probleem wel alleen mijn zoon is 2.5 jaar en heeft een vriendje van de psz.. hij komt met zn moeder ... dat jongertje pakt alles al zodra hij binnen komt.. roept alleen maar mijn mijn mijn... knijpt duwd.. grrrrrr de moeder is blind ofzo of zegt alleen nee niet doen... op een gegeven moment komt mijn zoon einderlijk voor zich zelf op de duwt terug en dan kan ze wel op eens boos worden..en de mijne gaat wel naar de gang voor dat gedrag dus is hij gefrustreerd op een gegeven moment.... toch blijven ze om elkaar vragen.... gelukkig gaan ze alletwee naar een andere basis school en ik blijf andere kindjes prijzen... wie weet helpt het;) Suc 6
Anoniem
Helaas herkenbaar. Taal valt nog mee. Maar vriendje is erg druk. En brutaal continu zeuren om snoep en als hij het niet krijgt. Lukt hij het uit de la als ik even niet kijk........ bij ouders mag hij gewoon uit de la pakken wat hij wil. No wat dat dat in mijn huis gebeurd. Hij weet ondertussen de regels. En nog lapt hij ze aan de laars. Bij mij is het echt wie bij vragen word je overgeslagen.
anoniem2017
Je donut kwestie als dat hier in huis word gehaald mogen ze de hele doos leeg eten. Hier laat ik ze ook zelf kiezen met wie ze spelen, maar speelafspraken zijn vanaf half 2 ( dus eerst thuis eten) tot ong half 5 / 5 uur. Vraag gewoon telefoonnummers. Zitten ze niet op 1 lijn. Kun je bellen dat het niet loopt en hem gewoon op laten halen. Je bent immers geen oppas. Als het hier iemand is die nog nooit samen heeft gespeeld met jouw kind de tijd verkorten naar 2 uur. Mijn dochter is ook weleens bij iemand geweest dat ze blij was dat ik haar op kwam halen, want ze konden niks vinden dat ze samen wilde doen, dus toen is die moeder maar uit nood een spelletje met ze gaan spelen. Heeft ze trouwens ook nooit meer afgesproken