Snap
  • Mama
  • zwangerschap
  • gewicht
  • curvy
  • aankomen
  • volslank

Ik kwam 30 kilo aan in mijn zwangerschap !

Je lichaam accepteren na een zwangerschap,

Tijdens de zwangerschap van Jaydee kwam ik 30 kilo aan.

Iets waar ik weinig over praat omdat de reacties eigenlijk overal hetzelfde zijn, dat is echt te veel. Daar hebben de meeste ook gelijk in. Dit was veel te veel. Ik kan wel beweren dat ik netjes groenten naar binnen werkte en zo weinig mogelijk vetten, maar dat zou niet geheel waar zijn. Het is niet dat ik de gehele dag door zat te eten. Mijn voeding is nooit absurd vreemd geweest. Maar als je mij vraagt of ik een pizza wil of broccoli dan heb ik snel mijn keuzen gemaakt. Ik hou van lekker eten, en eigenlijk altijd al gedaan.

Mijn gewichts- problemen begonnen eigenlijk heel vroeg al. In groep 5 kwam er iemand van de GGD in de klas alle kindjes wegen en meten. Ik was toen al iets te zwaar en moest thuis vertellen dat ik gezonder moest gaan eten. Het moment van wegen schaamde ik mij dood. Alle kindjes uit de klas waren goed op gewicht behalve ik. Al snel kwam mijn eerste dieet poging.

Veel te jong om mij bezig te houden met wat ik nou woog, ging ik erop letten dat ik al wat anders was als andere meisjes. Toen ik in groep 8 kwam sloeg dit door in een eetstoornis. Niet eten was in mijn ogen de enigste oplossing om niet meer het dikkere meisje van de klas te zijn. Dus mijn meegenomen boterham ging stiekem de prullenbak in. Mijn knorrende maag werd genegeerd, en ik was trots. Eindelijk had mijn buik niet meer de vorm van een dril pudding. Als ik nu terugkijk naar mijn figuur van toen ik dus 12 jaar oud was. Snap ik niet meer wat mij nou onzeker maakte. Ja ik was wat voller maar dik? Nee dik was ik niet. Maar toch, als je het me toen had gevraagd voelde ik mij modder vet.

Ik kon het goed verbergen, mijn onzekerheid. Ik weet zeker dat als je aan mijn vriendinnen vroeg of ik onzeker was vroeger ze beginnen te lachen. Michelle, neeee die is het stralende middelpunt. Een mooi masker die ik ophield maar het gevecht in mijn hoofd was elke dag aanwezig. Calorieën voelde voor mij als enge beestjes die mij dik maakte. Vol groeiend in mijn adolescentie zag ik de perfecte vrouwen mooi dun zijn, dat is wat ik wou. Daar hield ik mij aan vast en ging over op intensief sporten en niet eten. 7 dagen in de week naar de sportschool, en als ik ergens vet had gegeten werd ik achteraf kwaad op mezelf. Dat ik soms ineens tegen de vlakte ging en mijn ongesteldheid na een jaar uit bleef maakte ik mij geen zorgen om. Want eindelijk was ik normaal.

Gelukkig ben ik sterker geworden als dat, al viel ik soms terug in die controle patroon als ik weer zag dat er een kilo te veel aanzat. Ik was 26 jaar oud toen ik de zwangerschap test in mijn handen had. Eindelijk was het zo ver. legaal dik worden maar deze keer alleen die buik van mij. Alsof de jaren van niet eten mij inhaalde toen ik dus wel moest eten voor mijn dochter. 30 kilo! Dat zijn der echt veel. Ik voelde me een monster, welke man kan dit nou aantrekkelijk vinden. Iedereen die had een mening en vertelde mij maar al te graag dat die kilo's er ook weer af moeten he. Wat ik nou zo bijzonder heb gegeten dat ik zoveel aankwam? Niet veel meer als een ander zou doen in zijn zwangerschap. 3 maaltijden op een dag en avonden soms iets te snacken. Maar toch bleven de kilo's er aan komen. Mijn onzekerheid groeiden met de dag, samen met mijn enorme buik. Onbegrip van alle kanten alsof ik de gehele dag zat te bunkeren.

Werd het niet in mijn gezicht gezegd dan hoorde ik het wel via andere. Kleine opmerkingen over mijn gewicht tijdens en na de zwangerschap doen pijn. Vooral de aanname dat ik ‘mezelf lekker heb laten gaan’. Tuurlijk was dit niet waar. Maar zo een opmerking doet alsnog niet minder pijn dat mensen zo over je denken. Na de bevalling was er helaas maar 10 kilo afgegaan. De overige 10 kilo`s zijn er gelukkig over de tijd afgegaan door gezond eten en goed bewegen samen met mijn dochter. De mega-advertenties met afvallen na je bevalling deden mij zeer. Alsof het niet zo mag zijn dat je aankomt. Maar bijna alle vrouwen komen nou eenmaal aan na hun eerste kindje. Bij mij zitten er nu nog 10 kilo meer aan als voordat ik van Jaydee zwanger raakte. Die draag ik trots met me mee.

Waarom ik dit verhaal schrijf? Om jullie te vertellen dat het oké is, het is oké om curvy te zijn. Sterker nog de gemiddelde maat voor Nederlandse vrouwen is maatje 42! en laat ik nou lekker gemiddeld zijn. Ik had na mijn zwangerschap direct weer kunnen doorslaan en alles op alles te zetten om weer in maatje 36 te passen, maar het is mijn bouw niet. Nooit geweest ook. Ik ben nu 30 jaar en heb een dochter die tegen mij opkijkt. Je lichaam verandert nou eenmaal na een zwangerschap. Striemen putjes, ik heb geleerd van elke verandering te houden. Want die paar putjes waren het waard om mij een prachtige dochter te geven.

Als ik niet leer van mijn lichaam te houden. Hoe gaat zij dan leren om van haarzelf te houden? Ik zie de visuele cirkel die mijn moeder weer over bracht op mij. Ergens moet je de cirkel stoppen en ik hoop het begin te zijn. Ik wil haar leren dat je maat je niet verteld of je mooi bent of niet. Dat al die advertenties met afvalproducten een leugen zijn. Dat zolang je gezond eet en regelmatig beweegt veel meer waarde heeft als die rommel die je een tijdelijk effect kunnen geven. Ik wil haar en andere leren, dat ook al ben je bezig met een gezonder gewicht te behalen. Je in de tussentijd gewoon van je curves mag houden. Maar ook alle dames die net als mij het niet lukt om ooit weer terug te komen in een maatje 36. Bekijk jezelf in de spiegel en vertel is hoe prachtig je bent!

Ik ben curvy and a mom, mijn Drilpudding buikje is wel het buikje wat mijn dochter heeft laten groeien. Het is oké om niet perfect te zijn. Ik maak de bewuste keuze om met mijn dochter naar de speeltuin te gaan i.p.v. 7 dagen in de week in de sportschool. Ook met mijn vetjes ben ik mamalicousss. Ik hoop door zelf zeker genoeg te zijn ik haar mee kan geven dat elke maat mooi is. Want je maat is niet hetgeen wat je mooi of lelijk maakt. Het is je zelfvertrouwen, je glow je uitstraling die mensen aantrekt. Als jij 80 kilo weegt, in tenten rondloopt en je verstopt ziet niemand jou staan. Trek jij een Mooie jurk aan die je curves laat zien en straal je erin! ja dat is wat de mensen aantrekt.

Zelfliefde is de beste liefde, het accepteren van je overige kilo's is een stukje zelfhelling. Ik ben curvy and i love it !

en voor iedereen die onzeker is! let is gooooo je bent echt perfect zoals je bent. 

3 jaar geleden

Beide keren 25 kilo aangekomen..ik.hou van eten en zwangerschapsdiabetes deed de rest. Na de eerste binnen een jaar netjes terug op gewicht. Na de tweede niet. Ik hoor inmiddels ook bij de gemiddelde maat en ben bezig het te leren accepteren en mezelf niet meer te vergelijken met de maatjes 36..

3 jaar geleden

Goed geschreven!! Na lucas was ik snel weer terug op gewicht. Maar na Milan blijft mijn buikje gewoon.... En i don't care hihi

3 jaar geleden

Wat heb je dit mooi geschreven🥰🥰

3 jaar geleden

Heel mooi geschreven! Ik ben zelf nog niet toe gekomen aan dit stukje verwerking van alles wat er is gebeurd dus ik kijk liever nog niet eens in de spiegel.. 😩