Ik kies ervoor om mijn bankstel te redden

In onze huiskamer loopt onze dreumes heel hard giegelend rond in zijn blootje.

Mama (ik dus) zucht voor de zoveelste keer.

Na verschillende pogingen om zijn billen af te vegen, is mijn geduld steeds verder op aan het raken.

Gewapend met een luier in de ene hand, een voorraad billendoekjes in de andere en mijn telefoon als entertainment op tafel, probeer ik ervoor te zorgen dat meneer even blijft staan zodat ik de poep af kan vegen.

Het aankleedkussen is al lang geen optie meer hier in huis.

Strategisch drijf ik hem in een hoek zodat hij geen kant op kan.

Tenminste, dat denk ik.

De dreumes weet echter weer te ontsnappen en ik moet kiezen.

Of mijn luier en doekjes vast blijven houden.

Of mijn bankstel redden van poepvegen.

Het zal geen verrassing zijn, ik kies ervoor om mijn bankstel te redden.

Ik laat alles uit mijn handen vallen en zwier meneer snel van mijn mooie bank af.

Die overigens al lang onder allerlei andere vlekken zit zoals melkpoeder, billenzalf en hier en daar een drupje aardbei. Ja aardbei.

Daar zijn we weer, terug bij af.

Een giegelende dreumes met een poepkont rennend door mijn huiskamer.

En mama…. die zucht maar weer eens.

Kennen jullie dat?

Een luier verschonen is hier dus een immens drama.

Voor mama althans.

Als jullie tips hebben, zijn die meer dan welkom !