7 jaar geleden
Ik kaapte zijn telefoon en kreeg een hartverzakking!
Nadat ik Philips telefoon te pakken had (met een smoesje) opende ik Whatsapp...
Het bovenste app gesprek is met: 'Monique vriendin Bart'... Ik open en zie het volgende:
- Monique: Oeh, doe maar weer geheimzinnig...
- M: Daar houd ik van, weet je goed
- Philip: Smiley poppetje met rode wangen
- M: Wanneer zie ik je weer?
- P: Zo snel mogelijk, kan niet wachten...
De grond zakt weg, ik heb moeite met ademhalen en scroll verder terug. Ik lees nog wat flarden, maar heel ver terug gaat de conversatie niet. Lijkt wel of het voorafgaande gewist is. Alleen vanaf de avond ervoor tot aan toen, is het gesprek te lezen.
Ondertussen staat Philip bij de badkamerdeur, hij vraagt waar ik blijf en dat hij zijn telefoon terug wil. Ik luister niet eens, ik word helemaal zwak en weet niet wat ik moet doen.
Normaal als ik in paniek ben, is Philip diegene die ik bel/app/roep om mij op te vangen. Maar nu...
Mijn vermoedens worden bevestigd, ik open de deur en gooi zijn telefoon voor zijn neus op de grond. Het scherm is gebarsten en Philip wordt boos. Ik dender de trap af en pak mijn jas, weg bij die gast. Maar wat nu?
Mijn verhaal wil ik delen met jullie, mede moeders, en ben benieuwd naar de reacties. Want zie ik nu spoken of doet mijn geliefde man dingen die niet kunnen?
Druif
appjes zijn niet onschuldig.hij of zij lokt uit.ws omdat ze iets missen in een relatie(sorry niet kwalijk bedoelt als het bij jullie het gemis zit).misschien had je een appje moeten sturen toen hij aan het douchen was ;) zij dacht toch dat het van hem was. eentje waarbij je gelijk weet hoever het gaat of dat het "alleen"bij appjes blijft/bleef. dat het een deuk in je vertrouwen naar hem op loopt is sowieso heel logisch,maar kies hoe moeilijk het ook is voor jezelf!! het heeft mij jaren gekost voor mij de ogen openden en ben nu nog aan het rechten(ook al jaren) wat zonde is van je levens kwaliteit.ik heb niet naar mezelf en de omgeving geluisterd en dat is iets waar ik voor moet boeten,hoop dat jij ondanks dat ik je niet ken, wel goed luisterd naar jezelf en omgeving.vaak zit er een kern van waarheid in.en hem confronteren is altijd oke,en er al zal wel zoiets komen van ik stop er mee of zal het nooit meer doen. maar mannen zijn nu eenmaal rovers en vrouwen zijn prooien en sommigen zijn makkelijke...
Anoniem
dat schrijft ze toch?!!! dat haar vermoedens werden bevestigd!
Anoniem
Oooh, ben ik niet de enige.... het is zo herkenbaar! Mijn inmiddels ex heb ik er ook mee geconfronteerd en toen ontkennende hij het.... maar toen ik er klaar mee was heeft hij het toch toegegeven! Ik was toen het is gebeurd ook zwanger.... heel veel sterkte en kies voor jezelf hoe moeilijk het ook is! Het blijft een rot periode!
Anoniem
O zo herkenbaar. Stiekem de telefoon pakken en de berichtjes lezen en de foto's bekijken. Toen ik hem er mee confronteerde, was er volgens hem niks aan de hand. Ik zag spoken, kwam vast door de hormonen. Ik was destijds zwanger. Maar hij ging wel vreemd. Luister naar je gevoel en intuitie. Praat er over met hem. Wees open en eerlijk. Kan er aan gewerkt worden? Kan het vertrouwen weer terug komen? Blijf nooit vanwege de kinderen bij elkaar, maak een keuze voor jezelf. Blijf trouw aan jezelf. Wat je ook keuze ook mocht zijn, sta er dan voor de volle 100% achter. Hoe moeilijk dat soms ook zal zijn. Ik wens je veel succes en kracht toe in deze vervelende tijd.