'Ik denk dat ik even geen moeder wil zijn'.

Laat ik gelijk beginnen met dat ik voor geen goud mijn kinderen zou willen missen. Ze zijn het meest kostbare wat ik in mijn leven heb mogen krijgen, deze blog gaat dus niet over dat ik geen moeder meer wil zijn maar over dat er soms, heel soms een gedachte komt als gevolg van iets anders. Er zijn dus een aantal dagen in de maand dat ik de gedachte heb; 'ik denk dat ik even geen moeder wil zijn'. ‘Zei ze dat nou echt?’ ‘Ja, dat zei ze echt’. De gedachte duurt ook slechts enkele secondes, omdat ik me daarna gelijk schuldig voel over deze gedachte. En nu deel ik hem met jou omdat ik denk ik dat niet de enige ben die deze gedachte of soortgelijke gedachten wel eens heeft. En anders zal ik mij moeten laten opnemen, ben ik bang... ;)

Over een aantal dagen begint mijn menstruatie en zoals elke maand zijn dit niet mijn meest fantastische dagen (licht uitgedrukt). Ik hunker extreem naar chocolade en rust. Laatst hoorde ik van dat je je cyclus kunt zien als de seizoenen. De winter is de menstruatie, en net als in de natuur gaat dat om rusten, dus onder een dekentje op de bank en niet teveel doen. Daarna komt de lente, die beweegt naar je eisprong toe, het begint allemaal weer wat uit de winterslaap te komen. Je gaat je weer beter voelen, krijgt meer energie en kan gaan groeien. De zomer is de eisprong, hier is de meeste energie, je hebt meer warmte en kunt de hele wereld aan. En daarna komt dan de herfst. Over loslaten van je emoties en aangeven van je grenzen. Ik vond het wel een mooie vergelijking. Ik ervaar het eigenlijk ook wel zo. Ik ben echt op mijn best in de lente en zomer en de herfst en winter zijn niet mijn beste tijden dus dat past precies bij mijn cyclus…

Om in de seizoentermen te blijven. In de herfst is alles en iedereen (en dan vooral de mensen die het dichtst bij mij staan) helaas de klos. Ik laat al mijn emoties dan volledig gaan. Ik heb er gewoon bijna geen controle meer over. Waar ik anders mijn geduld goed kan bewaren is het deze dagen vrijwel onmogelijk voor mijn gevoel. En het gevolg is dan dat ik minder goed positief kan zijn dan anders. Dus ook de negatieve gedachten komen weer. Denk aan; ‘ik ben een slechte moeder’, ‘ik kan ook niks’, ‘wat ben ik toch ook dom’. En zo kan ik nog wel meer bedenken. Ik weet in mijn diepe bewustzijn heel goed dat dit niet zo is natuurlijk maar zeg dat maar eens tegen die sterke wind stormen en regenbuien in mijn herfst-lijf.

Deze dagen heb ik dus ook wel eens de gedachte dat ik ‘even geen moeder wil zijn’. Omdat ik me dan zelf niet zo fijn voel en dat mijn energie onbewust ook overgaat naar de kinderen en aangezien ze mijn spiegeltjes zijn nemen ze de negatieve spanningen ook over en wordt het extra gezellig in huis. Het lijkt dan alsof ze me dan nog meer ‘nodig’ hebben dan anders. En dan, tja, gebeurt het wel eens dat het bij mij ook teveel wordt en dat ik ontplof. De zo hele bewuste ouder die ik graag wil zijn mbv verbindende communicatie valt dan even in duigen op dat moment. Ik vloek, ik schreeuw, ik verwijdt om vervolgens al huilend mijn excuses aan te bieden dat mama het even moeilijk heeft en dat het dus niet door hun komt.

Dus mede om hun te beschermen zouden deze dagen ook misschien voor hun beter zijn als ze even geen moeder hadden ;). Maar goed, aan de andere kant zien ze dus ook dat mama niet perfect is en dus maar een mens en niet alleen een supermama waar het altijd goed mee gaat. Ik hoop alleen dat ik mijn pijn niet teveel op hun spiegel en dat zij dit dus gaan dragen als iets van hun. Want mijn pijn is van mij en niet van hun, maar leg dat die kleine mensjes maar eens goed uit.

Ik realiseer me nu ook wel dat ik wel degelijk invloed kan hebben op mijn hormonen. En dit lukt mij ook wel redelijk. Zo zijn er een aantal zaken die kunnen helpen. Je kunt ze overal online wel vinden als je op ‘PMS klachten verminderen’ zoekt. Belangrijk is om juist te bewegen (dus niet op de bank), gezonde voeding te nemen en zorgen dat je bloedsuikerspiegel niet teveel schommelt (dus niet teveel chocolade…) mild zijn voor jezelf, erkennen dat dit je moeilijke dagen zijn en dat het weer beter wordt, geen alcohol gebruiken (nou doe ik dat zeldzaam, voor mij dus geen probleem), en bepaalde voedingssupplementen kunnen helpen. Denk aan magnesium en visolie voor je spieren en genoeg omega-3 vetzuren, ook het vermijden van xeno-oestrogenen (zit in bepaald make-up, schoonmaakmiddelen, weekmakers in plastic) zou zinvol zijn. Verder verwijs ik je naar het internet. Zelf heb ik ook wel baat bij teunisbloemolie tijdens de ‘herfstdagen’.

Nu ben ik wel benieuwd of jij wel eens zulke of soortgelijke gedachten hebt en of je het verband ziet met je cyclus?

Volg je mij al op Instagram @kind_als_generatiespiegel? Zie ik je daar? Mijn levensmotto: Haal het beste uit je leven met kinderen als jouw spiegel en ontwikkel jezelf, oordeel niet over de ander, help juist door te luisteren en je kennis en ervaringen te delen.