Snap
  • karakter
  • Kwetsbaar
  • #eerlijk
  • eerlijkouderschap
  • kinderen

Ik bots meer met m'n ene kind, dan met de anderen

Hoe los je dit op?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen ik houd van al mijn kinderen evenveel.. Ik ga voor ze door het vuur en ik zou ALLES doen voor mijn zoontjes..

Wij hebben 3 prachtige jongens de oudste Lloyd van 4 jaar. Onze middelste zoon Sev van 3 jaar. En Lowen van 1 jaar.


Toch is er iets wat mij en mijn man de afgelopen periode is opgevallen.. 

Ik kan veel meer van Sev hebben dan van Lloyd, en mijn man heeft dit andersom.

Waar komt dat vandaan?? En hoe los je dat op??


Nogmaals heeft dit niks te maken met houden van maar Lloyd zit net wat sneller op mijn irritatie grens.

Eerlijk gezegd kan ik Sev beter corrigeren dan Lloyd.. En luisterd Sev beter naar mij dan Lloyd...

Lloyd luisterd beter naar mijn man... En heeft vaak maling aan mij.. Ik vind dit soms heel erg lastig..


Ik herken veel van Lloyd in mezelf misschien dat juist dat de reden is dat het botst?

Daarom hebben we besloten om meer met de kinderen individueel te doen. Om te beginnen gaan we beide een nachtje weg met een kind. Mijn man met Sev en ik met Lloyd. Zodat we elkaar beter kunnen begrijpen.. In de hoop dat dit is wat de kinderen nodit hebben. En die qualitytime er in te houden op deze manier zodat we kunnen kijken hoe we dit het beste kunnen aanpakken en oplossen als gezin.

Nu ben ik heel benieuwd of dit herkenbaar is voor jullie?
En of jullie tips hebben?

Trending op Mamaplaats: Dochter met autisme: "Ik wil normaal zijn"

1 jaar geleden

Ga vooral bij elkaar kijken hoe corrigeert diegenen dat kind. Wat maakt dat hij wel gaat luisteren. Wat raakt het kind. Wat doe jij zodat Sev gaat luiesteren en wat die je partner bij Loyd. Soms zit het verschil in de kleine dingen maar die kunnen in uitkomst giga zijn. Zo kun je elkaar als ouders mogelijk ook helpen. Als je echt heel erg merkt dat de oudste duidelijk niet naar jou luistert en als papa precies het zelfde vraagt wel, ga is in gesprek met je kind. Heel open en niet beschuldigend. Hoe komt het dat je wel naar papa luistert als hij het vraagt en niet naar mij als ik precies hetzelfde vraag. Misschien weet je kind zelf ook wel gewoon het antwoord en is het heel makkelijk op te lossen.

Ha Demi, wat stoer dat je dit ter sprake brengt. Denk dat het iets heel normaals is. Iets wat veel ouders herkennen. Ik wel in ieder geval. Jouw oplossing lijkt me ook zeker effectief. Hou ons op de hoogte van hoe het gaat. Ik (en ik weet zeker nog veeeel meer moeders uit de community) lezen graag met je mee. Liefs, Laura