Ik ben gepest

Gepest.

 

Vanaf dat ik naar de hogere school ging werd ik gepest.

 

Ik kwam in de brugklas terecht op het speciaal onderwijs, omdat ik op een gewone school moeilijk kon meekomen. Omdat er veel kinderen in de klas zaten, vond ik het onwijs spannend. Twee dagen voordat ik naar deze school ging, kreeg ik te horen dat mijn ouders gingen scheiden. Vreselijk. Ik was 12 jaar ik had mijn hoofd totaal niet bij de les, omdat ik in een hele vervelende situatie thuis zat. Toch probeerde ik het. Deze situatie maakte het mij op school ook niet makkelijk. Ze begonnen me te pesten. Ze hielden alles in de gaten wat ik eet of dronk in de pauze. Ik kreeg gewoon normale broodjes mee, en soms een flesje cola voor in de middag pauze. Bij elke pauze stond ik bijna altijd alleen en ik had weinig mensen waarmee ik omging. 

Ik was ontzettend bang omdat ik van alles voor mijn voeten kreeg. Ze scholden naar me, soms werd er zelfs naar me getuft. Als de school uit ging, rende ik soms naar de bushalte, want ik ging in Harderwijk naar school dus ik moest altijd met de bus of trein. Ik ging altijd bij onbekende mensen, staan zodat ik niet alleen was als ze me gingen pesten. Soms nam ik een bus later zodat ik niet bij de jongens die mij pestten in de bus zat. Soms liep ik naar een andere bushalte in de hoop dat ik de pesters niet tegen kwam.

Ik weet nog heel goed dat ik van mijn ouders een discman had gekregen ik was er zo blij mee; lekker muziek luister in de bus. Tot op een dag ik in dezelfde bus zat als de pesters. Ze kwamen naar me toe lopen en schreeuwde dat ik me discman moest afgeven. Ik wilde het niet en zij 'nee die krijg je niet!' Ze begonnen aan mij te trekken ik kreeg meerdere  klappen in mijn gezicht en tegen mijn hoofd.  

De buschauffeur stopte de bus en liep naar mij toe en zei 'kom maar meisje, kom maar voorin zitten'. Ik was zo blij dat hij me hielp, ik was helemaal overstuur en wilde zo snel mogelijk naar huis. Eenmaal bij de bushalte waar ik uitstapte om naar huis te gaan, rende ik naar mijn fiets toe om vervolgens gauw naar huis te fietsen. Toen ik thuiskwam durfde ik het eerst niet te zeggen, ik was zo bang. Uiteindelijk raakte ik helemaal overstuur en heb ik het toch tegen mijn moeder verteld. Ook omdat ik onwijs hoofdpijn had van de klappen die ik tegen mijn hoofd had gekregen.

De dag erna had ik nog steeds vreselijke hoofdpijn en heeft mijn moeder de huisarts gebeld en konden we daar ’s morgens terecht. Conclusie: ik had een hersenschudding, zo hard ben ik geslagen. Mijn moeder heeft daarna gelijk school gebeld. De school wilde dat de pesters bij ons thuis hun excuses zouden komen maken. Ik wilde dit echt niet want ik was onwijs bang. Maar goed, uiteindelijk is die jongen met zijn moeder bij ons thuis geweest en had zijn excuses gemaakt. Ik heb er weinig op gezegd, want ik was zo bang. Ik wilde gewoon dat hij zo snel mogelijk ons huis verliet. De jongen werd geschorst van school en op een gegeven moment moest ik natuurlijk ook weer naar school.

Ik durfde niet meer, ik was zo onwijs bang. Een paar weken later zat ik weer in de bus met die jongen ik zweette me rot. Ik zocht bewust een plek voorin de bus en het liefst naast iemand, maar zodra hij doorhad dat ik weer alleen in de bus zat, kwam die weer naar mij toe. Hij schreeuwde weer van alles tegen me, spuugde kauwgom naar mij. Toen ik thuiskwam bleek dat het in mijn haar zat en in mijn jas, ik was zo bang ik durfde niet meer naar school. 

Ik begon smoesjes te verzinnen zodat ik kon spijbelen, maar na een paar keer had mijn moeder dit ook door. Ik pakte bewust al een bus eerder naar school en als ik klaar was met school, pakte ik een bus later, het was vreselijk! Ik was zo blij toen die jongen op een gegeven moment van school af ging toen kreeg ik een beetje rust. Ik keek elke dag om mij heen of ik hem niet in de bus zag zitten.

Ik hoop dat mijn dochtertje dit nooit hoeft mee te maken. Pesten is vreselijk en de mensen hebben geen idee hoeveel pijn ze je hier mee doen en hoe bang mensen je kunnen maken. Of de schade die ze aanrichten...

Ben jij vroeger ook gepest en heb je de angst dat het jouw kind later ook overkomt?