4 jaar geleden
Ik ben bijna twee, maar zeg nu vaak nee
‘Vesper, ga je mee naar buiten?’ Nee! ‘Zullen we even spelen?’ Nee! ‘Wil je rozijntjes?’ Nee! Kortom ik heb hele rustige dagen, want ze wil niks. Oh NEE! Niet dus. Zal de leeftijd wel zijn of een fase, of het weer. Of gewoon de tijd van het jaar. Maar wauw. Wat heeft deze dame een eigen wil. Klein temperamentvol hoopje mens. Olé! Mijn kleine spaanse schone is duidelijk aanwezig en is ons vuurwerk in deze donkere dagen. Maar net als het vuurwerk schitter je en ben je prachtig. Dat siert je. Knallend het nieuw jaar in. Ik kan niet wachten om alle nieuwe avonturen die ons te wachten staan met jou aan te gaan. Zo trots als pauw. Ook op je broer. Maar die durft niet meer naast je te staan (op de foto)
Omabenik
Leuk toch die fase? Een eigen willetje en standvastig en een lekker temperament. Alleen had ik er zo drie achter elkaar en dan knalt het wel. Als het echt heftig was dan ging ik de kamer uit en deed zacht de deur achter me dicht. En dan ineens viel het er eentje op en die zei dan: mama weg en dan waren ze allemaal stil en kwamen kijken waar ik was. Dan vroeg ik ze: is het klaar nu en dan drie nog rode koppies die ja knikten en gingen we rustig weer naar de woonkamer. Hielp perfect.