9 jaar geleden
Houden we het bij 2 kids of toch 3...?
Goh, hoe maak je die keuze.. houden we het bij 2 kids of willen we toch voor de derde gaan? Zo veel om over na te denken..
Op dit moment zijn we gezegend met onze twee prachtige jongens al zeg ik het zelf. Toch kriebelt er bij ons nog iets wat ons doet twijfelen of we wel compleet zijn zo..
Er is echter veel voor ons om te overwegen wat voor ons de beste keuze zou zijn..
1. Financiën
"waar er twee eten kunnen er ook drie eten" Is iets wat we veel al horen van de mensen om ons heen.. Natuurlijk kan dat, maar volgens mij komt er wel meer bij kijken.. Eerst Luiers, billendoekjes, voeding en dan.. Sportclubjes, cadeautjes, sparen voor hun studie.. Je kan het zo duur maken als je zelf wilt, maar wij willen onze kinderen graag een leuk saldo op hun spaar rekening geven voor later. Om nog maar te zwijgen over studeren.. tegenwoordig moeten onze kids zich in de schulden steken willen ze door leren, gezien het niet langer omgezet word in een gift.. dat word dus extra sparen!
2. Woonruimte
Momenteel wonen we in een 4 kamer eengezinswoning. Genoeg ruimte voor ons en de jongens, maar hoe zit dat dan als we voor een derde gaan? Op zich kunnen we nog een slaapkamer maken op de zolder, hoewel de zolder hier net niet sta hoog is. Toch maar verhuizen dan. We zouden graag een woning willen kopen maar wanneer doe je dat dan? Onze oudste is nu 2 jaar. Liever voor hij naar de basis school gaat, zodat hij mee kan groeien in zijn nieuwe woonplaats? Of als hij al op school zit met het risico dat de kans groter is dat hij geen aansluiting kan vinden als "nieuwkomer" in een nieuwe woonplaats en nieuwe klas? Nog maar te zwijgen over wellicht een ander onderwijssysteem. De laatste meest ideale optie is ook de meest lastige. Een woning vinden in onze huidige woonplaats, maar dat is bijna niet haalbaar. De huizenprijzen zijn hier zo duur en dan nog heb je een kippenhokje..
3. Zijn de jongens er wel klaar voor?
Tyler (de jongste) denk ik wel. Maar Jayden.. Hij moet nog steeds heel erg wennen aan zijn huidige broertje. Jayden heeft niet de fijnste start gehad met zijn broertje. Het ene moment was hij nog met mama aan het spelen, het andere moment werden zijn spulletjes ingepakt en mocht hij een week bij opa en oma logeren. Hij had krentenbaard en mocht zolang de wondjes open waren niet bij zijn broertje in de buurt komen. Het heeft een behoorlijke impact op hem gehad. Tyler is helemaal gek van zijn oudere broer, maar Jayden wilt niks met hem te maken hebben. Is het dan wel eerlijk tegenover hem om voor nóg een broertje of zusje te gaan?
Onderzoeken zeggen dat het voor kinderen wel erg goed is om met zijn drietjes op te groeien (ligt er natuurlijk net aan welk onderzoek je leest). Het schijnt dat kinderen dan beter hun conflicten leren oplossen zonder tussenkomst van een volwassenen gezien er met 3 bijna altijd wel een onafhankelijke partij tussen zit die als 'bemiddelaar' optreed.
(of zal het straks dan gewoon twee tegen één zijn?)
4. Praktisch oogpunt
De meeste recepten zijn gebaseerd op 4 personen (oké oké, niet een heel sterk argument). In een auto passen sowieso 4 personen, niet altijd 5, laat staan 3 autostoeltjes op een rij. Nu hebben wij momenteel een auto die groot genoeg zou zijn, maar de toekomst weet je natuurlijk niet precies.
In een restaurant reserveer je makkelijker voor 4 personen een tafel, net als vakantie accommodaties. Ben je met zijn 5e dan kost het vaak al een heel stuk meer. Met 2 kids kan je makkelijker op de fiets weg, maar dat kan weer opgelost worden door een bakfiets aan te schaffen.
Al met al denk ik dat qua praktisch oogpunt overal wel weer een oplossing voor zou zijn, maar toch dingen om te overwegen.
5. Van voor af aan beginnen
Nu de jongste bijna 1 is, kunnen we bijna stoppen met de kunstvoeding. Met Jayden zijn we nu bezig met zindelijkheidstraining. Stukje bij beetje krijg je steeds meer vrijheid terug nu de kids groter worden. Jayden gaat al naar de peuterspeelzaal en voor dat de eventuele derde er zou zijn zou Jayden naar school toe gaan (of bijna) en Tyler zou dan op de peuterspeelzaal zitten. Ineens krijg je weer je handen vrij om meer te gaan ondernemen en doen wanneer de kids op school zijn. Er ontstaan weer nieuwe kansen op de arbeidsmarkt (ben nu huismoeder) of je hebt meer tijd om je huishouden te runnen en je boodschappen te doen. Of gewoon weg even genieten van tijd voor jezelf. Maar met een derde.. tsja, dan kan je nog wel even fluiten naar die extra vrijheid. Niet dat het erg is, gezien je er zo veel moois voor terug krijgt.. maar ook weer iets om over na te denken. Je kinderen worden steeds groter en zelfstandiger en met een baby begin je toch weer van voor af aan.
Mijn conclusie
Even voor de duidelijkheid, ik spreek natuurlijk niet voor jullie gevoel.
In mijn ogen zijn er enorm veel voor en nadelen aan een groter gezin, je kunt enkel doen wat voor jou het allerbeste is. Wat ik hierboven heb beschreven is hoe mijn gedachtegang is gegaan voor ik de keuze kon maken. Mijn man en ik hebben besloten om er voor te willen gaan. Niet nu meteen, maar ergens eind dit jaar. Zodat we voor die tijd nog even de tijd hebben om onze woonsituatie uit te vogelen. Als we daar een goede oplossing voor hebben kunnen we alleen nog maar hopen dat het ons ook gegund is.
Wat ik ook belangrijk vind om te zeggen is dat het niet uitmaakt hoeveel kinderen je hebt. Of het er nou 1 is of dat het er 5 zijn, het gaat erom dat kinderen mogen krijgen een groot wonder is en niet vanzelfsprekend. Ik hoop dan ook oprecht dat ik met deze blog niemand kwets. Dat is niet mijn bedoeling!
