Snap
  • Mama
  • calorieën
  • onzekerheid
  • gewichtsverlies
  • zelfbeeld

Hoeveel calorieën zitten hierin mama?

Onzeker zijn over je lichaam. Iets wat veel vrouwen (en mannen) vast wel herkennen. En ergens is het ook nooit goed. Er is altijd wel iemand slanker, langer, knapper.

Op instagram komen zoveel "influencers" voorbij met strakke lichamen 3 weken na de bevalling. En onbewust ga je dit toch met jezelf vergelijken. Is het een soort maatstaf. Jaloersmakend ook ergens, vrouwen die zonder striae en blubberbuiken de zwangerschap doorkomen. Maar het is niet zo dat zij daar zelf altijd invloed in hebben. En vaak als je de persoon achter het account beter leert kennen leer je ook dat er een heel verleden schuilgaat achter dat strakke, slanke lichaam. Een verleden met anorexia of een andere eetstoornis. Dus uiteindelijk is niets wat het lijkt.

Na mijn eerste zwangerschap was ik nog niet heel onzeker over mijn lichaam. Ik hield me daar toen ook niet heel erg mee bezig. Oké ja ik had striemen tot aan m'n navel. Maar ook had ik een tweeling gedragen en kwamen zij veel te vroeg met spoed op de wereld. Ik had dus ook wel wat anders te doen dan me druk maken over een paar van die strepen. Bovendien verdween dat buikje daarna vanzelf en zag je echt niet dat ik ooit zwanger was geweest. 

Maar goed ik was toen nog ontzettend jong, kon daarvoor makkelijk alles eten zonder snel bij te komen. Dat veranderde. Langzaam. Maar toch, de kilo's bleven wel meer en meer plakken. Nog niet extreem of uit te hand lopend maar ze slopen er wel aan, die extra kilo's.  

Aan het begin van mijn 2e zwangerschap woog ik 20 kilo meer dan bij mijn 1e zwangerschap, 7 jaar daarvoor. Nou ja goed de 1e keer was ik 16, de 2e keer 24. Lichamen veranderen natuurlijk. Maar 20 kilo. 20 kilo door verkeerd eten en vooral veel snoepen. Ik probeerde tijdens deze zwangerschap wel een beetje op te letten dat er geen onnodige kilo's bij kwamen. Want die moesten er uiteindelijk ook weer af, vond ik. En dat gebeurde daarna uiteindelijk ook. De kilo's verdwenen bijna vanzelf. Maar ik was niet langer tevreden en werd daar enorm onzeker van.

10 kilo eraf, dat wilde ik bereiken. Maar omdat ik geen zin had om te sporten begon ik met shakes. Want ja afvallen is 80% voeding en maar 20% beweging hield ik mezelf voor. Die 10 kilo gingen binnen no time eraf. Langs alle kanten kreeg ik complimenten over hoe goed ik eruit zag. Maar eenmaal gestopt met de shakes kwamen ze er natuurlijk ook weer bij. Dat accepteerde ik uiteindelijk voor een deel. Want zò erg was het nu ook weer niet. Ik heb 3 kinderen, het had ook allemaal veel erger kunnen zijn. Maar toch bleef het in mijn achterhoofd nog steeds aanwezig. En ook vanuit mijn omgeving bleven de kilo's die er weer aanzaten niet onopgemerkt. Zonde vonden ze het, zo jammer, want ik was zo goed afgevallen.

En toen begon het, ik was er dagelijks mee bezig, hield de hele dag door mijn buik in. Kon niet meer langs spiegels lopen zonder te kijken hoe ik eruit zag. Keek beelden terug van onze camera bel en was er zo klaar mee, me zo te voelen. Ik wilde weer lekker in mijn vel zitten. En dus stapte ik 5 maanden geleden dan toch voor het eerst de sportschool binnen. En om een goed beeld te krijgen van waar ik precies aan wilde werken mocht ik daar voor het eerst op de weegschaal staan. Deze weegschaal geeft je een compleet overzicht van gewicht tot vetpercentage enz. Mijn doel werd om dit vetpercentage omlaag te krijgen en die 10 kilo weer eraf.

Maar met alleen sporten kom je er niet. De knop ging volledig om. Ik downloadde een app en begon al mijn maaltijden in te plannen. Ik hield mijn calorieën bij en ging 2x per week sporten. Mijn vetpercentage ging netjes omlaag en ook in cm en kilo's merkte ik langzaam verschil. Goed bezig! Dacht ik. Totdat ik op een ochtend mijn calorieën in de app invulde en mijn dochters vervolgens zelf ook etiketten gingen lezen. "Hoeveel calorieën zitten hierin?" "Wow dat zijn er veel, dat kunnen we beter niet eten"

O wow oke, dit was niet de bedoeling. Ik wil ze niet op 10 jarige leeftijd al kennis laten maken met deze dieet cultuur. Ik wil ze eigenlijk juist zo ver mogelijk hiervandaan houden. Maar toch wil ik zelf wel nog steeds mijn doel behalen. Mijn levensstijl omgooien en aanpassen. En weten wat ik naar binnen prop helpt daar wel goed bij. En dus probeer ik ze uit te leggen dat het mij helpt om gezonder te leven, beter te eten en dat het goed is bij het sporten. Maar dat zij zich echt niet druk hoeven maken om calorieën, hun lichaam is nog volop in ontwikkeling en heeft al deze bouwstenen nodig. Gezond en verantwoord eten is de basis & daar mag best af en toe een koekje, snoepje of taartje bij. Òok als je gewicht wil verliezen en bewust wil zijn van wat en hoeveel je eet per dag!