Hoera Jop is geboren

Daar komt dan het moment. Ik mocht zelf kiezen. Wil ik weer een keizersnede of ga ik dit keer voor een natuurlijke bevalling?

Ik vond het lastig. Het komt allemaal door mijn eerste bevalling. Ik kijk er heel positief op terug, maar kreeg toch een spoedkeizersnede. Ik was bang, bang dat er iets zou gaan gebeuren als ik natuurlijk zou bevallen. Tot week 38 hield ik vol. Het waren 3 pittige weken. Met week 35 wist ik de datum al van de geplande keizersnede. Die hadden we alvast in gepland. In mijn achterhoofd hield ik vol dat ik tot week 39 het best natuurlijk zou willen proberen, maar iets hield mij ook tegen. 

Tijdens mijn controle met week 38 knapte er iets in mij. Mijn gevoel, ineens was daar die angst. Die angst die ik nog nooit gevoeld heb. Zou hij ook vast zitten? Moet hij ook 8 dagen op de neonatologie blijven? Heb ik weer geen kraamweek? Het kwam ineens naar boven en op dat moment maakte ik voor mijzelf de keuze die nu achteraf gezien de beste keus voor mijzelf is geweest.

Ik wilde niet meer natuurlijk bevallen. Ik wilde vast houden aan die datum die al gepland stond. 11 februari zou onze zoon geboren worden! Inmiddels zijn we bijna 12 weken verder. Onze lieve Jop groeit als kool en Lauren is de liefste grote zus ever!

Mijn herstel ging door de coronasituatie niet echt top. Ik wil het bloggen weer oppakken. Deze periode graag van mij afschrijven want ergens doet het mij pijn. 

Ik wil mijn bevalling, kraamweek, de periode rondom het kraambezoek, de vierde verjaardag van onze dochter, haar start op de basisschool en de Corona situatie van mij afschrijven. 

Leuk dat je in ieder geval deze blog hebt gelezen. 

Liefs

Marjolein