Hoe wij als moeders snel worden vergeten

Bevallen, hoera!

Je bent een lange tijd zwanger, maandenlang bereid jij je voor op de bevalling, zie je hoe je lijf verandert, maar veranderen ook een hoop andere dingen. Voor iedere vrouw is een zwangerschap verschillend en ook kan iedere zwangerschap weer anders zijn. De ene keer heb je nergens last van en de andere keer krijg je alle kwalen die je er maar bij kunt krijgen. Maar naast dat jij je voorbereid op de bevalling, leeft ook je familie, vriendengroep en mensen om je heen met je mee. Zij vinden het vaak ook super leuk en spannend. Leuk om voor de eerste keer of om opnieuw opa/oma, oom/tante te worden! En zij tellen dan ook af tot de kleine zich gaat melden. Dat kan onbewust ook een hoop druk en spanning geven bij jou als moeder. En hoe goed ze het ook bedoelen, soms is dat niet fijn als er dan een hoop van je wordt verwacht. Want dan komt het moment dat je gaat bevallen. Vaak is dit bijzondere gebeurtenis, maar het kan ook heel intens zijn en wellicht gaat het ook niet helemaal goed. Er verandert een hoop, bij de eerste, maar net zoveel als het een tweede, derde of meer. Iedere keer weer verandert er ook een hoop voor jouw lichaam, met je hormonen en gevoelens, maar ook voor het gezin. En iedereen wil dan meteen komen kijken……Maar wil je dat wel?

Na de bevalling

Wat vaak wordt vergeten is dat het om de moeder, kind en het gezin gaat. Dat er voor de moeder zoveel is gebeurd in korte tijd, dat de een langer de tijd nodig heeft dan de ander. De een loopt na een uur fluitend de deur uit, waar de ander weken nodig heeft om te herstellen. Het kan ook zijn dat je moet bijkomen na een zware zwangerschap, dat je moet wennen aan het moeder zijn en die nieuwe gevoelens. Wie weet heb je wel moeite met de hechting en het ervaren van moedergevoelens, soms zijn ze er meteen en bij de ander duurt dat even. Misschien wil je na de bevalling wel alleen maar rust, tijd voor jezelf, je baby, je gezin en niks anders. De ander vindt het helemaal prima om meteen iedereen op bezoek te laten komen, maar het gaat er vooral om wat jij wilt. Doe wat goed voelt voor jezelf. Jij bent net bevallen, hebt een hele transformatie ondergaan, zit nog bomvol emoties, hormonen, misschien nog pijn van de bevalling en je wilt je graag hechten met je kleine of misschien lukt dat niet en heb je rust nodig.

Grenzen aangeven

Mensen vinden baby’s vaak super leuk en willen graag op bezoek komen, maar ze vergeten vaak dat het soms ook best veel kan zijn. Ze verwachten maar dat ze mogen komen, dat ze de baby vast mogen houden en willen van alles weten en kletsen, maar daar ben jij nog helemaal niet aan toe. Geef goed je grenzen aan, bespreek het met je partner en geef het wellicht al vooraf bij familie/vrienden aan hoe je het wilt gaan doen na de bevalling. En het is jouw grens, jouw gevoel, jouw lijf en jouw baby, daar heeft een ander het maar mee te doen. Dat geldt trouwens ook voor het vasthouden van de baby. De een vindt het prima om de baby al snel aan een ander te geven, maar de ander wil dat liever niet. En weetje, dat is helemaal oké! Want het is JOUW baby en het is toch ook logisch als je liever niet de geur van een ander bij jouw baby wilt hebben, dat je liever zelf aan het knuffelen en buidelen bent.

Mijn ervaring

Na de bevalling van ons eerste kind was ik super trots, voelde ik mij goed en wilde ik hem heel graag laten zien. Achteraf was het echt veel en veel te veel. Wij hadden die hele week geen moment rust, had ik zware hoofdpijn van alle prikkels en was ik doodop. De dag van de bevalling waren beide ouders geweest, broer, zusje en schoonzus. Ik heb zelfs 1 foto waar mijn man hem aan het omkleden en verschonen is en ze staan er echt met 6 omheen. Dat was wel teveel van het goede. En na die week moest mijn man weer werken en heeft hij niet kunnen rusten en genieten van die kraamweek, dat vond ik heel erg. Onze zoon was te vroeg geboren met 36 weken, we waren nog maar net 2 weken daarvoor verhuisd en ik was aan het afstuderen. Na een maand hebben we een kraamfeest gehouden. Alles in 1x dacht ik dan maar te hebben gehad. Maar oh boy, wat keek ik op tegen het feest. Het huis was niet op orde, ik voelde mij helemaal niet goed en was van slag. Het was op de dag zelf wel heel leuk hoor, maar daarna was ik gesloopt. We zeiden meteen toen we weer zwanger waren, dit gaan we echt niet nog eens zo doen.

De volgende keer doen we het anders

Deze zwangerschap was sowieso al heel anders vanwege Corona, maar ook had ik een prenatale depressie, lichamelijk kon ik niks en iedere prikkel was teveel. Ik was doodop, maar mijn man net zo en we hadden echt behoefte aan rust en tijd voor ons gezin alleen. We hadden met de POP-poli een bevalplan geschreven en ook voor de tijd daarna opgeschreven hoe we het wilden doen. Want het was belangrijk dat er rust was, tijd voor herstel en genieten. We wisten meteen dat we het helemaal anders wilden doen. Geen feest, bezoek pas bij dag 2 nadat we uit het ziekenhuis zouden komen en maar 1 bezoek per dag. De eerste week alleen de opa’s/oma’s, ooms en tantes en daarna vrienden enz. En na dat eerste bezoek zouden wij per app wel weer aangeven als we nog een keer wilde afspreken.

Grenzen

En ja, niet iedereen accepteerde dat we rust wilden, niet teveel bezoek en in de eerste week nog niet vasthouden en we hebben dat ook echt te horen gekregen. Dat was erg naar, zeker als je de week na de bevalling flink de wind van voren krijgt met allemaal verwijten. Maar wat was ik blij dat mijn man hierin wel opkwam voor z’n gezin en voor mij. Want ik heb het absoluut niet makkelijk gehad tijdens de zwangerschap en het belangrijkste was mijn herstel. En ik heb de laatste weken ook slaappillen gehad en dat had wel z’n uitwerking gehad. Onze Twan was wel gevoelig voor prikkels, maar ik net zo. Hij werd onrustig als ik gespannen en nerveus was en ik wilde hem gewoon heel dichtbij mij houden.

Je doet het goed mama!

We mogen best opkomen voor onszelf en voor ons gezin en voor onszelf kiezen! Het is niet zomaar iets een zwangerschap en bevalling. Doe wat goed voelt en als je jouw grenzen aangeeft en het bij jouw eigen gevoel houdt, dan kun je daarin niks fout doen. Een kraamtijd duurt ook langer dan 1 week en vergeet niet dat jij echt moet herstellen, de rust neemt en niet te hard bent voor jezelf. Geef jezelf de tijd en de ruimte om te wennen aan de nieuwe situatie, jouw lijf en je gevoelens.