Hoe werkt het eigenlijk?

Als je net zwanger bent dan Google je wat af. Hoort dit gevoel erbij? Doe ik het goed? Hoe kan ik mijn zwangerschap het beste doorlopen? En eigenlijk over bevallingen en baby’s kun je dat ook.

Maar dan worden ze ouder, wijzer en groter. Daar wordt wat minder over geschreven. Daar is wat minder over te vinden.

Maar ook over deze fase van het leven heb ik vragen. Ben ik als moeder af en toe onzeker. Wat is goed, doe ik het wel goed?

Mijn kinderen zijn nu op een leeftijd dat je met ze kan praten. Dat is heel fijn, je kunt vragen stellen en krijgt ook antwoorden. Soms zijn ze vlijmscherp en soms vraag ik me af wat er in hun hoofdje speelt.

Toch komen ze soms van huis en krijg ik geen contact, “Hoe was je dag vandaag?”

Geen antwoord of een “Mmm”

“Is er wat gebeurt?” Vraag ik dan.

“ Ik wil er niet over praten…”

En dan slaat mijn moederbrein op hol. Niet over praten? Waarom niet? Vertel het je moeder? Kan ik je helpen? Zijn er dingen die ik moet weten? Vertel….

“Nee mam, laat me..” hoor ik… het had je nog een tekst van mij kunnen zijn.

Ik laat het voor wat het is, misschien komt het straks. En na een uurtje, soms langer en soms korter, zie ik een heel ander kind. Eentje die vrolijk is, van de bank af springt, kussens alle kanten op gooit. Eentje die zorgeloos aan het spelen is.

Ik vraag: “ wil je mij nog vertellen wat er was?”

“ Er was niets hoor” en er wordt weer vrolijk gespeeld.

En op die momenten denk ik, moet ik doorvragen? Of is het goed zo? Het ziet er allemaal weer goed uit? Of zal er meer zijn?